Środki przekazu w Uzbekistanie
 |
Ten artykuł należy dopracować zgodnie z zaleceniami edycyjnymi: sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele), aktualizacja. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu. |
Większość dzienników i czasopism wydawanych w Uzbekistanie ukazuje się w Taszkencie. Dzienniki: organ rządu „Narodnoje słowo/Halk suzi” ['słowo ludu'], założony w 1991, nakład 41 tys. egzemplarzy (w języku uzbeckim), 12 tys. egzemplarzy (w języku rosyjskim); „Gołos Uzbiekistana”, założony w 1918, nakład 40 tys. egzemplarzy; organ rządu „Prawda Wostoka”, założony w 1917, nakład 12 tys. egzemplarzy; czasopisma, m.in. miesięcznik dla kobiet „Saodat” ['szczęście'], założony w 1925, nakład 70 tys. egzemplarzy; „Bizneswiestnik Wostoka”, założony w 1991, nakład 20 tys. egzemplarzy; popularnonaukowy dwumiesięcznik „Fan wa turmysz” ['nauka i życie'], założony w 1933, nakład 28 tys. egzemplarzy; tygodnik Związku Pisarzy „Uzbekiston Adabijatiwa Sanati” ['literatura i sztuka Uzbekistanu'], nakład 6,5 tys. egzemplarzy.
Agencje prasowe: UzA, JAHON, Turkiston Press.
Radiofonia: Uzbek Radio (założone w 1947) emituje program m.in. w językach uzbeckim i rosyjskim.
Oprócz państwowej telewizji, nadającej m.in. program telewizji rosyjskiej, działa stacja Kamalak oraz Kamalak 2, założona w roku 1992.
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
