Religia w Oświęcimiu

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.

Religia w Oświęcimiu – artykuł zawiera listę i historię działalności kościołów i związków wyznaniowych działających na terenie Oświęcimia.

Kościół rzymskokatolicki[edytuj]

Protestantyzm[edytuj]

Judaizm[edytuj]

Pierwsi Żydzi przybyli do Oświęcimia w połowie XVI wieku. W 1563 wydano zakaz osiedlania się Żydom w mieście, jednak już w 1588 udało im się tutaj zbudować bóżnicę z kirkutem. W 1666 Żydzi mieli w mieście 20 budynków. Kahał powstał w drugiej połowie XVIII wieku, obejmując swoją władzą obszar dawnego Księstwa Oświęcimskiego. W drugiej połowie XIX wieku znaczne tu były wpływy chasydyzmu. W 1765 mieszkało w Oświęcimiu 133 Żydów, w 1910 – 3 tys., a w 1921 – 4950 (40% ludności).

W czasie II wojny światowej Oświęcimscy Żydzi zostali umieszczeni w gettach w Chrzanowie, Będzinie i Sosnowcu (1941), skąd po ich likwidacji trafili do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau.

Po wojnie nieliczni ocaleni Żydzi powrócili do Oświęcimia. W 1946 roku żyło tutaj 186 Żydów. Do 1955 roku prawdopodobnie wszyscy wyemigrowali. W latach 60. XX wieku do miasta wrócił Szymon Kluger.

W 1998 roku nastąpiło uroczyste przekazanie Gminie Wyznaniowej Żydowskiej z Bielska-Białej synagogi Chewra Lomdei Misznajot przy placu ks. J. Skarbka 3, przy której wybudowane zostało Edukacyjne Centrum Żydowskie. Otwarcie centrum nastąpiło 12 września 2000 roku. Celem ośrodka jest upamiętnianie ofiar Zagłady poprzez studia nad historią i kulturą Żydów polskich na przykładzie Oświęcimia. W 2000 roku zmarł Szymon Kluger, ostatni do końca mieszkający w Oświęcimiu Żyd. Został pochowany na miejscowym kirkucie.

Wojnę przetrwała również synagoga należąca do chasydów z Bobowej. Jednak w 2005 roku, ze względu na fatalny stan techniczny została wyburzona. Znajdowała się niedaleko nieistniejącej Wielkiej Synagogi, spalonej w 1939 roku.

Świecki Ruch Misyjny „Epifania”[edytuj]

  • Oświęcim

Świadkowie Jehowy[edytuj]

Około 280 głosicieli w zborach: Oświęcim-Wschód, Oświęcim-Zachód. Sala Królestwa: Oświęcim, ul. Kościelna 5[1].

Historia. W latach 30. XX wieku pojawili się pierwsi wyznawcy. W czasie II wojny światowej wielu Świadków Jehowy zostało osadzonych w obozach koncentracyjnych, głównie w obozie Auschwitz-Birkenau. W ciągu blisko 5 lat istnienia obozu osadzono w nim co najmniej 404 Świadków Jehowy z Niemiec, Polski, Czech, Austrii, ZSRR, Jugosławii, Węgier, Holandii i innych krajów. W obozie organizowano nielegalne spotkania religijne, także dla innych więźniów, zainteresowanych nauką głoszoną przez Świadków Jehowy. Niektórzy z więźniów właśnie w obozie zostali Świadkami Jehowy. Ponad 35% osadzonych w Auschwitz-Birkenau Świadków Jehowy straciło życie[2].

W 1981 roku odbyła się niewielka konwencja w sali w Oświęcimiu. Od 1982 roku rozpoczęto wynajmować na zgromadzenia hale sportowe, a w następnych również stadiony (Kraków). W latach 90. XX wieku powstała Sala Królestwa i kolejne zbory. Także w latach 90. XX wieku zgromadzenia obwodowe i specjalne dla miejscowych Świadków Jehowy odbywały m.in. hali sportowej w Oświęcimiu. Od 1999 roku tutejsi Świadkowie Jehowy korzystają z Centrum Kongresowego w Sosnowcu. W 2012 roku trzy oświęcimskie zbory scalono w dwa większe.