Łąka nadmorska

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Łąka nadmorskateren będący połączeniem oczek słonej wody, błotnistych brzegów i niskopiennej roślinności. Stanowi obszar przejściowy pomiędzy morzem, a lądem. Występuje na płaskich wybrzeżach, na które nie mają bezpośredniego wpływu przypływy i odpływy morza, ani prądy morskie. Rosnące tu rośliny słonolubne umacniają brzegi.

Powstawanie łąki nadmorskiej[edytuj]

Łąki nadmorskie znaleźć można w ustronnych miejscach w zatokach i przy ujściach rzek do morza. Teren, na którym znajduje się łąka jest najczęściej osłonięty przed falami morskimi przez skały albo rewy piaskowe. W ten sposób brzeg i łąki chronione są przed niszczącym działaniem fal morskich. Kiedy jednak wieje wiatr od morza, poziom wody może się znacznie podnieść i na pewien czas zalać sporą część łąki.

Na brzegu, na skraju łąki nadmorskiej, zachodzą dynamiczne procesy wzajemnego zastępowania siedlisk lądowych i morskich. Gdziekolwiek nagromadzi się trochę osadu, wokół przedmiotów albo wodorostów wyrzuconych na brzeg, może powstać ławica lub wydma nadmorska, będąca zalążkiem nowego lądu. Jeśli mały wzgórek nie zostanie rozmyty, może się powiększyć i z czasem stać się siedliskiem pionierskich roślin. Rośliny słonolubne zasiedlające kidzinę i wydmy pomagają zatrzymać muł, szlam i piasek wypłukiwany na ląd przez rzeki albo fale morskie. Powoli, ale nieustannie odkładające się osady powiększają ląd.

Fauna i flora[edytuj]

Na nadmorskich łąkach spotkać można wiele gatunków roślin i małych bezkręgowców. Wiele ptaków żyjących na morskich wybrzeżach szuka tutaj dla siebie pożywienia. Brodziec krwawodzioby, a czasem też brodziec leśny wysiadują jaja na kępach traw, niekiedy tak nisko, że zdarza się, iż przybór wód zmywa gniazdo. Jeśli woda zaleje całe gniazdo, ptaki składają jaja od nowa. Ptaki brodzące wygrzebują z błota bezkręgowce. Ich naturalnymi wrogami bywają ptaki drapieżne albo lisy.

Wyżej, na bezpiecznej od przypływu wysokości, wysiadują swoje jaja czaple, mewy pospolite, mewy srebrzyste i skowronki polne.

Jesienią pojawia się wiele innych gatunków ptaków brodzących. Większość z nich zatrzymuje się tylko na kilkudniowy odpoczynek i po odkarmieniu udaje się dalej, aby przezimować na południu Europy lub w Afryce.

Innymi gatunkami, które zatrzymują się na łąkach nadmorskich na postój są żywiące się trawą morską bernikla obrożna i świstun, oraz nasionożerne zięby. W zimie napotkać można sokoła wędrownego. Latem natomiast pojawiają się motyle, ćmy i pająki.

Wszystkie rośliny łąk nadmorskich są przystosowane do słonej morskiej wody. Rośliny występują w określonych strefach, najbardziej słonolubne rosną najbliżej morza. Wiele roślin magazynuje wodę w swych grubych, woskowatych liściach. Roślinność stanowią słone łąki Puccinellio maritimae-Salicornietum brachystachyae i szuwary Scirpetum maritimi.

Zagrożenia dla nadmorskich łąk[edytuj]

Łąki nadmorskie należą do najbardziej zagrożonych obszarów krajobrazu. Wraz z zadomowieniem pierwszych roślin pojawiały się coraz to nowe ich gatunki. Dlatego też w pełni rozwinięta łąka jest o wiele suchsza niż ta, która dopiero się tworzy. Są one obszarem, który coraz bardziej wysycha. Poza tym ziemia jest bardzo urodzajna. Z tego też powodu w wielu miejscach chłopi, aby je osuszyć, używają łąk nadmorskich do wypasu bydła, zamieniając je tym samym w pastwiska. Osuszone łąki bywają następnie przeznaczane pod uprawę.

Obecnie wiele łąk przeznacza się na rezerwaty przyrody w nadziei, że w ten sposób te unikatowe krajobrazy zostaną zachowane.

Zobacz też[edytuj]



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Łąka nadmorska z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.