Aleja Władysława Reymonta w Warszawie

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Flag of Warsaw.svg Warszawa
aleja
Reymonta
Stare Bielany, Wawrzyszew, Piaski, Chomiczówka
Długość: 2,05 km
Przebieg
Ikona ulica rondo.svg światła Rondo Hutników Warszawskich
ul. Kasprowicza
ul. Lindego ↑
Ikona ulica z prawej.svg 200 m ul. Wergilliusza
Ikona ulica skrzyżowanie.svg 400 m ul. Schroegera
Ikona ulica z prawej.svg 560 m ul. Andersena
Ikona ulica z lewej.svg 700 m ul. Fukierów
Ikona ulica skrzyżowanie.svg światła 900 m ul. Wólczyńska
ul. Żeromskiego
Ikona ulica z lewej.svg 1100 m ul. Broniewskiego
Ikona ulica skrzyżowanie.svg 1200 m ul. Bajana
Ikona ulica z prawej.svg 1440 m ul. Żbikowianka
Ikona ulica skrzyżowanie.svg światła 1640 m ul. Conrada
ul. Kochanowskiego
Ikona ulica z lewej.svg światła 2050 m ul. Maczka
Ikona ulica.svg 2050 m ul.Powstańców Śląskich
brak współrzędnych

Aleja Władysława Reymonta w Warszawie – aleja łącząca Rondo Hutników Warszawskich z ulicą Gen. Stanisława Maczka. Jest przedłużeniem ulicy Powstańców Śląskich na Bemowie. Powstała przed 1939 rokiem.

Historia[edytuj]

Pierwszy fragment ulicy istniejący już w okresie międzywojennym nosił nazwę Aleja Konstytucji, łączył ulicę Kulczycką z ulicą Żeromskiego[1]. Fragment łączący ulicę z ulicą Oczapowskiego (dawniej Kasprowicza), znajdującą się tuż przy skrzyżowaniu z ul. Schroegera, zbudowano w latach 50[2]. Jeszcze przed 1975 rokiem zbudowano ulicę do miejsca, gdzie ślepo kończyła się, w miejscu, w którym planowano zbudować ul. Broniewskiego[3]. Na końcu lat 70. oddano odcinek do ul. Maczka[4].

W 2005 roku wybudowano tory tramwajowe na Bemowo, od skrzyżowania z ulicą Broniewskiego do miejsca, w którym ulica przechodzi w ul. Powstańców Śląskich[5]. W latach 2013-2014 pracowano nad budową drugiej jezdni i wytyczonego, lecz niezbudowanego odcinka między Schroegera a Kasprowicza. Obecnie al. Reymonta kończy się w rejonie skrzyżowania Kasprowicza z Lindego, gdzie tworzy rondo Hutników Warszawskich[6].

  1. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: Pierwszy fragment ulicy noszącej wówczas nazwę aleja Konstytucji, łączący ul. Żeromskiego z ul. Kulczycką, istniał już w okresie międzywojennym..
  2. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: W latach 50. dobudowany został brakujący fragment łączący z ul. Kasprowicza (dziś Oczapowskiego)..
  3. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: Przed 1975 rokiem zbudowano fragment na południe – ulica kończyła się ślepo w miejscu, gdzie planowano wybudować ulicę Broniewskiego..
  4. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: W końcu lat 70. dalej przedłużono ulicę na południe..
  5. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: W 2005 roku oddano do użytku nową linię tramwajową, biegnącą m.in wzdłuż al. Reymonta od Broniewskiego w kierunku Bemowa.
  6. m, Aleja Reymonta [dostęp 2016-08-13], Cytat: W latach 2013-2014 przeprowadzone zostały prace przy budowie drugiej jezdni i wytyczonego, lecz niezbudowanego odcinka między Schroegera a Kasprowicza.



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Aleja Władysława Reymonta w Warszawie z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.