Bernd Lehmann

Bernd Lehmann (ur. 31 lipca 1949 w Berlinie, zm. 28 maja 1968 tamże) – ofiara śmiertelna Muru Berlińskiego zmarła wskutek utonięcia w Sprewie podczas próby ucieczki do Berlina Zachodniego.
Spis treści
Życiorys[edytuj]
Bernd Lehmann przyszedł na świat i dorastał w Berlinie. Już we wczesnej młodości wielokrotnie popadał w konflikt z prawem z powodu kradzieży, fałszerstw i oszustw, w związku z czym oprócz kar poddawany był rozmaitym środkom wychowawczym z aresztem domowym włącznie. W wieku 15 lat zaplanował pierwszą ucieczkę z NRD, którą zamierzał podjąć przy pomocy skradzionego samochodu. Zamiar ów udaremniony został jednak przez władze w wyniku czego Lehmann pociągnięty został do odpowiedzialności pod zarzutem nielegalnego opuszczenia kraju i osadzony jeszcze w tym samym roku w jednym z zakładów karnych w Berlinie. Nawiązawszy kontakty ze współwięźniami wypytywał o rozmaite drogi ucieczki planując wdrożyć ją w życie zaraz po zwolnieniu. Nowy plan zakładał ucieczkę do Berlina Zachodniego skradzionym uprzednio z lądowiska Gesellschaft für Sport und Technik samolotem sportowym. Jednemu ze współwięźniów zlecił zdobycie broni palnej, którą ten miał mu wręczyć po wyjściu na wolność. Lehmann nie wiedział, iż współwięzień ów współpracował jako informator ze Stasi.
W grudniu 1967 r. Lehmann zakończył odbywanie kary, podejmując odtąd zatrudnienie jako tokarz w państwowych zakładach elektrotechnicznych VEB Elektroapparatewerk Treptow. Położenie osobiste oraz zawodowe przyprawiało go o duże niezadowolenie: w związku z wyrokiem sądowym część jego zarobku rekwirowana była w celu spłacania odszkodowań, podjęcie wymarzonego zawodu nauczyciela wychowania fizycznego było z kolei niemożliwe z powodu braku odpowiednich kwalifikacji. Działający w jego otoczeniu informator Stasi raportował swoim przełożonym w maju 1968 r., iż Lehmann porzucił plany ucieczki samolotem na rzecz nielegalnego przekroczenia granicy wewnątrzniemieckiej[1].
Ucieczka i śmierć[edytuj]
Wczesnym wieczorem poprzedzającym ucieczkę uwikłał się w konflikt z matką, która dowiedziawszy się o jego kilkudniowej nieobecności w pracy oraz z obawy przed nowymi problemami syna, zagroziła mu złożeniem odpowiedniego meldunku władzom. W nocy mężczyzna opuścił mieszkanie udając się do leżącego w pobliżu Sprewy Treptower Park, gdzie wszedł do rzeki usiłując dopłynąć do nabrzeża Berlina Zachodniego. Nie zauważywszy rozpiętych pod powierzchnią wody zasieków z drutu kolczastego znajdujących się w odległości około 20 metrów przed strefą graniczną zaplątał się w ową przeszkodę, co spowodowało śmierć przez utonięcie. Zwłoki Bernda Lehmanna wydobyto 2 czerwca 1968 r. w okolicach portu Osthafen.
- ↑ Lydia Dollmann: Bernd Lehmann, Gedenkstätte Berliner Mauer (niem.).
Bibliografia[edytuj]
- Hans-Hermann Hertle, Maria Nooke: Die Todesopfer an der Berliner Mauer 1961 – 1989 : ein biographisches Handbuch / hrsg. vom Zentrum für Zeithistorische Forschung Potsdam und der Stiftung Berliner Mauer. Links, Berlin 2009, ISBN 978-3-86153-517-1, s. 267–269.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Bernd Lehmann, Chronik der Mauer (niem.)