Bitwa pod Apostoles del Caazapá Guazú
Bitwa pod Apostoles del Caazapá Guazú Wojny guarańskie 1628-1756 | |||||||||||||||||
Jazda Guaranów
| |||||||||||||||||
Czas | 17 stycznia 1639 | ||||||||||||||||
Miejsce | rejon Tapé | ||||||||||||||||
Terytorium | Paragwaj | ||||||||||||||||
Wynik | Zwycięstwo Indian Guarani | ||||||||||||||||
|
Bitwa pod Apostoles del Caazapá Guazú miała miejsce w roku 1639 w trakcie wojen guarańskich. Bitwa była jednym z akordów kolejnej ofensywy Bandeirantes którzy w roku 1638 rozpoczęli ataki na redukcje jezuickie w rejonie rzeki Urugwaj i Parany. Po wyłapaniu kilku tysięcy Indian Guarani, napastnicy wycofali się. W roku 1639 do Guaranów przybyło 11 żołnierzy hiszpańskich, którzy przejęli nad nimi dowództwo, uzbrajając Indian w niewielką ilość broni palnej. Na czele Guaranów stanęli Nicolas Neenguiru i Diego do Alfaro. Do bitwy z nowym najazdem Bandeirantes doszło pod Apostoles del Caazapá Guazú na obszarze Tapé dnia 17 stycznia 1639 r. W trakcie pierwszego już ataku Diego do Alfaro został śmiertelnie postrzelony strzałą jednego z mameluków (stanowiących ogół portugalskich oddziałów Bandeirantes). W odpowiedzi na to Indianie uderzyli z wielką zaciętością, przerywając szeregi wroga. W ataku tym padło od 200 do 300 Portugalczyków. Wielu dostało się do niewoli m.in. dowodzący nimi kapitan Pascoala Leite Pais. Później jego, podobnie jak i pozostałych więźniów uwolniono z rozkazu gubernatora Paragwaju Martína de Ledesmy Valderramy.
Literatura:
- Jarosław Molenda: Wojny guarańskie 1628-1756, Wyd. Bellona. Warszawa 2012