Bitwa pod Debre Abbay
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.| Bitwa pod Debre Abbay Walki o władzę w Etiopii | |||||||||||||||||
 Kanion górski w Tigraj
| |||||||||||||||||
| Czas | 14 lutego 1831 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Tigraj | ||||||||||||||||
| Terytorium | Etiopia | ||||||||||||||||
| Wynik | Zwycięstwo sił Rasa Marye | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Szablon:Walki o władzę w Etiopii Bitwa pod Debre Abbay 1831 to starcie pomiędzy siłami regenta Etiopii Rasa Marye z Yejju z oddziałami Dejazmacha Sabagadisa z prowincji Tigraj. W bitwie śmierć poniósł Marye, mimo to jego zwolennicy wywodzący się z ludu Oromo rozstrzygnęli batalię na swoją korzyść po czym zabili kapitulującego przed nimi Sabagadisa.
W roku 1831 Ras Marye odziedziczył tytuł regenta cesarza etiopskiego. Pomimo tego, że wyznawał wiarę chrześcijańską, jego etniczne pochodzenie z ludu Oromu spotykało się z nieżyczliwością i wręcz zawiścią wielu członków szlachty etiopskiej. Niechęć do konkurenta starał się wykorzystać Sabagadis piastujący stanowisko Dejazmacha (tytuł arystokraty etiopskiego). Zawiązał w tym celu sojusz z prowincjami Gojjam, Lasta i Semien, skierowany przeciwko regentowi. Ten jednak w porę ostrzeżony, zaatakował przeciwników, każdego z osobna i pokonał ich. Po starciu w Gojjam, w którym Ras pokonał Dejazmacha Goshu, pomaszerował na północ, wtargnął na ziemie Semien, gdzie zaatakował Dejazmacha Wube Haile Maryama. Ten pozbawiony pomocy ze strony Sabagadisa poddał się, rezygnując ze stoczenia bitwy.
Następnie Ras Marye przekroczył rzekę Tekezé, kierując się przeciwko Sabagadisowi. W kampanii wspomagali go wojownicy Oromo z Wollo, Yejju, Begemder oraz Amhary a także siły niedawnych przeciwników Wube i Goshu.
Do bitwy doszło 14 lutego 1831 r. w pobliżu Debre Abbay (koło Mai Islami). Oddziały Sabagadisa dysponowały większą ilością broni strzeleckiej, strzelcy byli jednak słabo wyszkoleni i nie potrafili pokonać słynnej jazdy Oromo. Bitwa była bardzo krwawa, poległ Ras Marye. Jego zwolennicy walczyli jednak zawzięcie, pokonując w końcu siły Sabagadaisa. Ten chcąc uniknąć niewoli i zemsty Oromo, poddał się swojemu niedawnemu sojusznikowi Wube. Wube złamał jednak obietnicę, odsyłając Sabagadisa do obozu Oromo, gdzie Dejazmach został stracony. Po bitwie, Oromo z nowym dowódcą Rasem Dori spustoszyli ziemie Tigraj, po czym wycofali się do Begemder. Władza w Tigray przypadła Dejazmachowi Wube.
Literatura:
- Abir, The Era of the Princes: the Challenge of Islam and the Re-unification of the Christian empire, 1769-1855 (London: Longmans, 1968) S. 35f.
- Samuel Gobat, Journal of Three years' Residence in Abyssinia, 1851 (New York: Negro Universities Press, 1969), S. 385-9.
- Sven Rubenson, King of Kings: Tewodros of Ethiopia (Addis Ababa: Haile Selassie I University, 1966),
