Bitwa pod Dibaltum[edytuj]
Bitwa pod Dibaltum Wojna Rzymu z Gotami 376–382 | |||||||||||||||||
![]() Prowincja Burgas
| |||||||||||||||||
Czas | 377 | ||||||||||||||||
Miejsce | Dibaltum (Debelt), prowincja Burgas | ||||||||||||||||
Terytorium | Bułgaria | ||||||||||||||||
Wynik | zwycięstwo Gotów | ||||||||||||||||
|
Bitwa pod Dibaltum – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 377 w trakcie wojny Rzymu z Gotami (376–382).
Po bitwie pod Ad Salices Richomeres powrócił do Galii w celu ściągnięcia nowych oddziałów, Fritigern natomiast przeniósł swoją siedzibę do Beroei. Stąd mógł kontrolować drogi prowadzące na zachód i południe. W tej sytuacji cesarz Walens wysłał do Tracji wojska pod wodzą Saturnina, który miał wesprzeć siły Profuturusa i Trajana. Po przybyciu na miejsce Saturnin zabrał się do organizacji wojska i tworzeniem umocnionych posterunków wokół stanowisk gockich. Nie pozostał jednak zbyt długo w tym rejonie, gdyż na pomoc Gotom nadciągnęły znaczne siły Hunów i Alanów. Wycofanie się Rzymian umożliwiło Gotom wyjście z okrążenia. Wykorzystując defensywną taktykę Rzymian, Goci uderzyli na przeciwnika pod Dibaltum, (dzisiejsze Debelt w pobliżu Burgas). W wyniku bitwy oddziały piechoty rzymskiej pod wodzą trybuna Barzimeresa poniosły klęskę. Dzięki temu zwycięstwu zimą 377 r. Goci zajmowali większość terytoriów Tracji i Mezji.
Bibliografia[edytuj]
- Tomasz Szeląg: Bitwa pod Adrianopolem, 9 sierpnia 378, wyd. Inforteditions, Zabrze 2006.
