Bronisław Banderski
Bronisław Banderski (ur. 1 listopada 1925 roku w Si-lin-che w północno-wschodniej Mandżurii, zm. 15 czerwca 1998) – Pionier życia muzycznego Szczecina.
W szóstym roku życia grał na flecie piccolo, a w wieku dwunastu lat rozpoczął grę na puzonie. W 1943 r. ukończył konserwatorium muzyczne oraz Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Harbinie (Chiny). W 1942 został przyjęty do orkiestry symfonicznej w Harbinie jako muzyk i solista orkiestrowy.
W lipcu 1949 przyjechał do Polski z Chin i osiedlił się w Szczecinie. Po początkowym okresie pracy w Dyrekcji Kolei Państwowych i Hucie Szczecin został zaangażowany do dętej orkiestry kolejowej. Od marca 1951 r. do września 1953 grał w orkiestrze symfonicznej Robotniczego Towarzystwa Muzycznego w Szczecinie. W październiku 1953 r. zatrudnił się w Państwowej Filharmonii w Szczecinie w charakterze muzyka-puzonisty. Był pierwszym puzonistą w zespole orkiestry PFS. W styczniu 1967 r. uzyskał uprawnienia zawodowe muzyka solisty. Oprócz pracy w filharmonii grał także w Operetce Szczecińskiej, Międzyzakładowym Domu Kultury Budowlanych w Szczecinie, szczecińskiej "Kaskadzie " i "Sorento", w zespole małej orkiestry symfonicznej w Międzyzdrojach i innych. Jako muzyk-solista występował w licznych orkiestrach dętych (m.in. "Kolejowej", "Stoczniowej", "Hutniczej", Orkiestrze w Policach i Dolnej Odrze). W 1977 przeszedł na emeryturę, ale pracował czynnie do 1991 roku m.in grając w filharmonii szczecińskiej na pozycji muzyka solisty.
Za swoją pracę był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany, m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia Polski Ludowej, srebrną odznaką Gryfa Pomorskiego.
Spoczywa na cmentarzu centralnym w Szczecinie.
Bibliografia[edytuj]
- Kazimierz Kozłowski (red). Nekrologi 1998. „Kronika Szczecina rocznik 1998”. Wydawnictwo Archiwum Państwowego "Dokument" w Szczecinie.
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego biogramu, zobacz ją.
Ten artykuł nie spełniał dotychczas kryteriów encyklopedyczności Wikipedii.
