Dembud

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.

„Dembud” (Spółdzielnia Mieszkaniowo-Budowalna)[edytuj]

Spółdzielnia mieszkaniowa założona tuż po upadku PRL-u – zarejestrowana 7.07. 1989 roku - przez grupę 66 entuzjastów, którzy chcieli sami sobie budować mieszkania. Prezesem spółdzielni został Witold Szczepan Romanowski, który tę funkcję pełni do dziś. Po trwających przez blisko dwa lata przepychankach formalno-prawnych w 1992 roku „Dembud” przystąpił do pierwszej realizacji budowlanej. Było to duże, na blisko 140 rodzin, osiedle przy ulicy Żelaznej i Krochmalnej. Projektantem osiedla był architekt Andrzej Bołtuć.

Potem przyszły następne realizacje. W 1995 ruszyły prace przy Łuckiej. Rok później przy Jana Pawła II. W kolejnych latach – Słomińskiego oraz przy ul. Sady Żoliborskie. Kolejnym obiektem była tzw. Dominanta Praska przy Okrzei. Następną inwestycją był kompleks budynków przy ul. Granicznej - róg Grzybowskiej. Dalej przyszła kolej na Mokotów, gdzie przy ulicy Czerniakowskiej „Dembud” wzniósł dwa budynki.

W 2003 roku spółdzielnia przystąpiła do realizacji apartamentowca przy ulicy Oboźnej. Ta inwestycją była połączona z wybudowaniem tzw. Małej Sceny Teatru Polskiego.

Kolejną realizacją „Dembudu” był supernowoczesny budynek mieszkalny przy Franciszkańskiej. Rozbudowany potem o zachodnie skrzydło przy ulicy Bonifraterskiej. Na Bielanach spółdzielnia wybudowała kameralny apartamentowiec przy ul. Grębałowskiej.

W chwili obecnej „Dembud” realizuje kolejne inwestycje: przy ul. Lirowej, Krochmalnej i Dynasach.

„Dembud” od 1992 do 2014 r. wybudował 14 kompleksów mieszkaniowo-biurowych. Współpracuje ze znanymi architektami i pracowniami. Od dłuższego czasu jest związany z Pracownią ARE Jakuba Wacławka i Grzegorza Stiasnego.

W mieszkaniach wzniesionych przez Spółdzielnię SBM „Dembud” mieszka około 3000 mieszkańców, a w lokalach użytkowych i biurach pracuje prawie 800 osób.

Źródło informacji: Kurier Dembudu nr 46 (rok XVII) maj 2014, ISSN 1506-1426