Ekonomiczna teoria własności[edytuj]

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Ekonomiczna teoria własności – jeden z instytucjonalnych nurtów ekonomii neoklasycznej, zapoczątkowany w latach 70. XX w. przez Armena A. Alchiana i Herberta Demsetza. Oznacza on pełną możliwość władania człowieka zasobami spełniającymi kryteria dobra ekonomicznego. Ekonomika prawa własności podkreśla znaczenie indywidualnych oraz transferowych praw własności dla efektywnej alokacji zasobów w gospodarce. W teorii praw własności przyjęto, iż prawa własności pozwalają ograniczyć zakres stosunków niewymiennych w gospodarce, czyli takich, które są niekoordynowane przez rynek. Oznacza to, iż prawa te są sposobem swoistego uwewnętrznienia efektów zewnętrznych.

Pojęcie własności w prawie[edytuj]

Definicja uregulowana w art. 140 Kodeksu cywilnego. „W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.” [1]. Wspomniane powyżej zasady współżycia społecznego należy rozumieć jako minimum powszechnie przyjmowanych zasad poprawności i uczciwości w relacjach z innymi osobami. Klauzula generalna społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jest nierozerwalnie związana z aksjologią tzw. realnego socjalizmu i podziału własności według uprzywilejowanej typologii właściwej temu ustrojowi, sprzecznej z zasadami obowiązującej Konstytucji, straciła obecnie znaczenie normatywne jako wyznacznik granic własności i stała się pustym pojęciem, niemającym dających się określić desygnatów.

Teoria przetargów[edytuj]

Inaczej ekonomiczna teoria gier przetargowych. Związana z sytuacją w której uczestnicy podejmują określone decyzje mające wpływ na ich położenie. Najczęściej są to sytuacje konfliktowe, ale również powinny znaleźć się następujące elementy: wyszczególnienie uczestników gry, wyszczególnienie możliwości postępowania każdego gracza, opis dostępnej gry zawierającej informacje dotyczącej precyzyjnego określenia celów, do których gracze dążą. Graczami są przedsiębiorstwa podejmujące określone decyzje w celu realizacji swych strategii. Decyzje te są bardziej lub mniej przewidywalne, co w szczególności jest zależne od liczby uczestników na danym rynku.

Twierdzenie Coase’a[edytuj]

Ronald Coase otrzymał w 1991 roku Nagrodę Nobla. Jego istotnym wkładem do teorii ekonomii są analizy zawarte w dwóch artykułach: The Nature of the Firm z 1937 roku oraz The Problem of Social Cost, który został opublikowany w roku 1960. W pierwszej z owych prac Coase opisywał rolę kosztów transakcyjnych w determinowaniu rozmiarów firm na rynku. W drugiej pracy Coase podjął problem negatywnych efektów zewnętrznych – kosztów zewnętrznych i ich związku z prawem własności.

W opinii wielu badaczy tym artykułem zapoczątkował on nową dyscyplinę zwaną ekonomiczną analizą prawa (ang. Law & Economics), rozwijaną później w duchu Coase’owskim między innymi przez naukowców z Uniwersytetu Chicagowskiego: ekonomistę Gary’ego Beckera i prawnika Richarda Posnera. Najistotniejszym elementem teorii Coase’a jest teoremat dotyczący działania mechanizmu rynkowego w świecie pozbawionym kosztów transakcyjnych. W literaturze funkcjonuje wiele jego ujęć i istnieją kontrowersje co do rozumienia intencji Coase’a oraz właściwości świata bez kosztów transakcyjnych.

Bibliografia[edytuj]



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Ekonomiczna teoria własności z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.