Eskadra Śmierci
Eskadra Śmierci to – w fikcyjnym świecie Gwiezdnych wojen osobista flota Dartha Vadera, która powstała wkrótce po skonstruowaniu Superniszczyciela Gwiezdnego Executor i zniszczeniu rebelianckiej bazy na Yavinie 4.
Składała się z Executora oraz pięciu Gwiezdnych Niszczycieli typu Imperial: Avenger, Devastator, Conquest, Vengeance i Tyrant. Czasami do tej piątki dołączały jeszcze Oskarżyciel i Adjudicator. Eskadrą Śmierci dowodził admirał Kendal Ozzel, a później, po jego śmierci tuż przed rozpoczęciem walk o Hoth, admirał Firmus Piett.
Przez dwa i pół roku Eskadra Śmierci polowała na Sojusz Rebeliantów, nieustannie skacząc od jednego systemu gwiezdnego do następnego. W ten sposób udało jej się kilkakrotnie napotkać niewielkie oddziały rebeliantów, które były natychmiast niszczone. Po Bitwie o Hoth Eskadra Śmierci brała udział w szeroko zakrojonej akcji poszukiwania Sokoła Millenium w pasie asteroid układu Hoth, co „zaowocowało” egzekucją kapitana Mściciela, Lortha Needy, dokonaną przez samego Lorda Vadera.
Rok później Eskadra Śmierci pod dowództwem admirała Pietta dołączyła do Imperialnej Floty Endora, stając się jej najważniejszą częścią. Eskadra Śmierci przestała istnieć po Bitwie o Endor, gdy Rebelianci zniszczyli Executora i dwa inne okręty tej floty.
Linki zewnętrzne[edytuj]
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
