Eugeniusz Garwacki[edytuj]
Eugeniusz Garwacki | |
[[Plik:Błąd skryptu: nie ma takiej funkcji „P0”.|240x240px|Eugeniusz Garwacki]] | |
Kraj działania | ![]() |
Data i miejsce urodzenia | 30.XII.1896 Popłacin |
Data śmierci | 10.VII.1964 |
wikary w parafii św. Jakuba Apostoła w Jadowie | |
Okres sprawowania | 1925 - 1926 |
proboszcz w parafii Wniebowzięcia NMP w Szymanowie | |
Okres sprawowania | 1947 - 1964 |
Wyznanie | katolickie |
Kościół | rzymskokatolicki |
Inkardynacja | Archidiecezja warszawska |
Prezbiterat | 8.II.1925 |
[Błąd skryptu: nie ma takiej funkcji „P0”. Strona internetowa] |
Eugeniusz Garwacki (ur. 30 grudnia 1896 w Popłacinie, zm. 10 lipca 1964 w Szymanowie), polski duchowny katolicki.
Spis treści
[ukryj]Młodość[edytuj]
Urodzony 30 grudnia 1896 roku w Popłacinie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, wyjechał do gimnazjum w Płocku. Na skutek działań I wojny światowej musiał przerwać naukę, którą znów podjął w 1916 roku w Warszawie. Po ukończeniu szkoły średniej w 1919 roku, wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela w Warszawie.
Kapłaństwo[edytuj]
Święcenia kapłańskie uzyskał dnia 8 lutego 1925 roku w Warszawie. Pracował jako wikary w Jadowie (1925-1926), Skierniewicach (1926-1927), Warszawie - parafia Matki Boskiej Częstochowskiej (1927-1928) i w Warszawie - parafia św. Augustyna (1928-1929). W 1929 roku przeniesiony został na parafię św. Andrzeja Apostoła w Warszawie, gdzie pracował do 1935 roku. W tym czasie (1933-1936) studiował teologię na Uniwersytecie Warszawskim, zdobywając tytuł magistra Świętej Teologii. W 1935 roku został kapelanem sióstr szarytek na Tamce – kaplicy św. Kazimierza, oraz powołany do Sądu Arcybiskupiego na stanowisko zastępcy notariusza. Funkcje te spełniał do 1937 roku.
W 1937 roku został mianowany proboszczem parafii Jakubów, gdzie spędził i przepracował lata wojenne. W tym samym 1937 roku starał się o przyjęcie do zakonu paulinów na Jasnej Górze, ale jego planom sprzeciwiła się władza duchowna w archidiecezji warszawskiej. Na własną prośbę został przeniesiony w 1947 roku na probostwo w Szymanowie, gdzie pracował do końca swojego życia. Jako szymanowski proboszcz przeprowadził ważne przedsięwzięcie jakim był remont kościoła oraz cmentarza. Miał on miejsce w latach 1948-1956 i był to pierwszy powojenny gruntowny remont. W jego trakcie dnia 22 maja 1952 roku prymas Stefan Wyszyński konsekrował nowy dzwon, któremu nadano imię „Stefan”.
Śmierć[edytuj]
Dnia 10 lipca 1964 roku stracił przytomność i w chwilę później zmarł. Wcześniej przyjął wiatyk oraz ostatnie namaszczenie. Pogrzeb odbył się dnia 13 lipca 1964 roku, w których udział wzięło liczne zgromadzenie wiernych. Ciało zostało pochowane na szymanowskim cmentarzu.
Był jedynym proboszczem Szymanowa, który został upamiętniony przez parafian w szymanowskim kościele parafialnym pamiątkową tablicą.
Bibliografia[edytuj]
- Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2009, s. 43-44
- Katalog kościołów i duchowieństwa archidiecezji warszawskiej, Warszawa, 1948 i 1963
- Kwiatkowski Bogusław, Parafie dawnego dekanatu sochaczewskiego, Paprotnia 1998
- Malewski Walenty, Śp. Ks. Eugeniusz Garwacki, z: „Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie”, 1965, rok 47, nr 7, s. 168
- Ordo divini obfici ad usum Archidioecesis Varsaviensis et Elenchus Cleri, Warszawa, 1929-1937
- Romaniuk Marian P., Życie, twórczość i posługa Prymasa Tysiąclecia, tom III, Warszawa 2002

