Fort IX Twierdzy Przemyśl („Brunner”)
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.Fort IX Twierdzy Przemyśl ("Brunner") – fort typu uniwersalnego powstał na bazie dzieła z lat 1854-55 (szańca ziemnego założonego na planie siedmiobocznym).
Nadano jemu kształt barkanu. Posiadał dwa wały: dolny z przeznaczeniem dla piechoty i górny artyleryjski ulokowany na stropie koszar. Fosy broniły dwa kojce dysponujące własnymi kopułami obserwacyjnymi(pojedynczy i podwójny) uzbrojone łącznie w 4 armaty (San Rideau posiadał ich 6). Dodatkową obronę fosy zapewniała galeria przeciwstokowa. Przeciwstok i tradytory posiadały łączność z koszarami poprzez poternę poprowadzoną na osi fortu. Szyi fortu broniła kaponiera szyjowa. Fort posiadał dwukondygnacyjne koszary zawierające pomieszczenia załogi (szeregowców, oficerówi komendanta fortu), izby opatrunkowe, wartownię z aresztem, laboratoria artyleryjskie, magazyny amunicyjne i inne. Fasadę zdobiły bonowania. Okna zamykane były na żelazne okiennice z otworami strzelniczymi. Koszary odlano z betonu oprócz ściany szyjowej wykonanej z cegły. Artyleria fortu oprócz dział M94 (kal. 8cm) osadzonych w kojcach składała się z takichże 4 dział w tradytorach na górnej kondygnacji koszar, a nadto 3 haubic i 4 moździerzy osadzonych w kopułach pancernych horyzontalnych oraz wertykalno-horyzontalnych na stropie koszar. Fort posiadał połączenie telefoniczne z sąsiednimi obiektami w tym Fortem VIII.We wnętrzu fortu na osi poterny umieszczono schron centralny dla załogi. Na wale piechoty znajdował się schron pogotowia. Na wał piechoty prowadziły oprócz schrony centralnego dwie wybieżnie na przeciwległych stronach obiektu.
