Franciszek Giertych[edytuj]
Franciszek Giertych (ur. 1868, zm. 1938), polski działacz gospodarczy, inżynier, protoplasta rodziny polityków narodowych.
W latach 1893-1903 i 1907-1914 był dyrektorem fabryki wyrobów metalowych "Poręba" koło Zawiercia; 1903-1907 miał własną niedużą fabrykę w Sosnowcu. Od 1914 do 1917 dyrektor stoczni w Rewlu (obecnie Tallinn, Estonia), później pracował w stoczni w Petersburgu. Na początku lata 1918 r. po zawarciu pokoju w Brześciu Litewskim, ale przed końcem wojny na Zachodzie cała rodzina przeniosła się do Kielc.
Współpracował z Ligą Narodową, m.in. za pośrednictwem teścia Andrzeja Albrechta; wspierał działalność Ligi finansowo. W Polsce międzywojennej działał na rzecz drobnego przemysłu. Wydał dwie broszury poświęcone zagadnieniom gospodarczym: O możliwościach, zadaniach i organizacji drobnego przemysłu w Polsce (Piotrogród 1918) i Czy można uniknąć inflacji? (Warszawa 1932).
Z małżeństwa z Janiną z Albrechtów miał syna Jędrzeja (1903-1992), publicystę, znanego polityka narodowego. Wnukiem Franciszka jest Maciej Giertych, a prawnukiem Roman Giertych, liderzy Ligi Polskich Rodzin.
Bibliografia[edytuj]
- Maciej Giertych, Z nadzieją w przyszłość, Warszawa 2005
- Barbara O'Driscoll, Zmów zdrowaśkę. Historia Marii i Jędrzeja Giertychów, Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne "Polwen", Radom 2007
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego biogramu, zobacz ją.
