Haseki[edytuj]
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją..jpg)
Haseki (Chaseki) - kobieta z haremu, która została konkubiną sułtana lub taka, która urodziła władcy syna w kulturze krajów Bliskiego Wschodu. W Imperium Osmańskim od końca XVI w. sułtanowie nie żenili się, a kobiety, matki przyszłych sułtanów wybierali spośród niewolnic haremowych i nazywano je Haseki Sultan, a matkę sułtana nazywano Valide Sultan. Haseki Sultan była drugą najważniejszą kobietą w państwie po matce padyszacha. Szariat zezwalał sułtanowi na posiadanie czterech haseki[1][2].
Rola kobiet[edytuj]
Od początku dziejów ludów tureckich kobiety tradycyjnie odgrywały znaczącą rolę w życiu dworu, szczególnie dotyczyło to matek władcy i niewolnic z haremu, które urodziły władcy następcę. Pierwszą Haseki, która odegrała znacząca rolę w historii Imperium Osmańskiego była Roksolana (Haseki Hürrem Sultan). Była ona pierwszą w dziejach Osmanów nałożnicą, którą poślubił sułtan, Sulejman Wspaniały. U boku władcy była też mecenasem sztuki, poetką i osobą aktywną politycznie. Urodziła sułtanowi dziewięcioro dzieci, siedmiu synów i dwie córki[3]. Od sułtana Selima II władcy prawie na stałe mieszkali w haremie, a wpływy kobiet na władców stale rosły. Inną wpływową Haseki była Kösem Sultan, niewolnica greckiego pochodzenia, którą poślubił sułtan Ahmed I. Urodziła władcy dwanaścioro dzieci, siedmiu synów ( w tym dwóch przyszłych sułtanów) i pięć córek. Przez większość historyków uważana jest ona za najpotężniejszą kobietę w historii Imperium Osmańskiego.
