Hufiec ZHP Mielec
| Hufiec ZHP Mielec | |
| Organizacja harcerska | Związek Harcerstwa Polskiego |
| Rodzaj jednostki | Hufiec |
| Jednostka nadrzędna | Chorągiew Podkarpacka ZHP |
| Rok powstania pierwszych drużyn |
1912 |
| Komendant (przewodniczący) | hm Bartłomiej Maryniak |
| Adres siedziby | ul. Botaniczna 1 1 Mielec |
 Portal:Harcerstwo | |
Hufiec Związku Harcerstwa Polskiego Mielec - jeden z większych hufców Chorągwi Podkarpackiej działający na terenie Mielca i okolic. W jego skład wchodzą gromady zuchowe, drużyny harcerskie, starszoharcerskie, wędrownicze oraz Nieprzetartego Szlaku. W strukturach hufca istnieje również jeden szczep. W listopadzie 1999 roku Hufiec zakończył kampanię bohater i przyjął imię dh Antoniny Gębicowej, jednej z pierwszych mieleckich, przedwojennych drużynowych.
Historia[edytuj]
Na początku drugiej dekady XX wieku została założona przez Franciszka Siorka drużyna, która liczyła 94 skautów, podzielonych na patrole po około 8 osób w jednym. Zatwierdzenie powstałej drużyny nastąpiło 15 kwietnia 1912 roku, a dokonało tego Naczelnictwo Skautowe Związku we Lwowie.
Podczas zbiórek większość godzin poświęcano na ćwiczenia z bronią, wykłady związane z higieną, wycieczki, obozowanie, pozorowanie ataku - obrony, uczono się topografii, posługiwanie się kompasem i alfabetem Morse’a. W 1923 roku skauci zaczynają wyruszać na dłuższe wycieczki, zorganizowano również biwaki z noclegiem. 1 maja 1923 roku złożono w Mielcu pierwsze ślubowanie skautowe.
18 maja w związku z mobilizacją drużynę przejął Włodzimierz Kondratiuk. W 1917 roku powstała nowa drużyna pod kierownictwem Józefa Niemca, a w 1918 roku nawiązano kontakt z Harcerską Komendą Dzielnicową w Tarnowie. Rozwój harcerstwa przyniosło odzyskanie niepodległości przez Polskę oraz objęcie protektoratu przez prezydenta Stanisława Wojciechowskiego.
Z początkiem lat dwudziestych wiąże się również rozkwit harcerstwa w Mielcu. We wrześniu 1919 roku na terenie Mielca rozpoczęła działalność Żeńska Drużyna Harcerek im E. Plater, zorganizowana w Prywatnym Seminarium Nauczania Żeńskiego. 18 grudnia 1921 roku powołano do życia hufiec ZHP, hufcowym został Wł. Kania. Od 1923 roku funkcję tę pełnił Wł. Kawa, a od 12 września 1924 roku ks. Wawrzyniec Dudziak.
W styczniu 1925 roku hufiec podzielono na męski i żeński. 14 czerwca 1925 roku odbyła się uroczystość poświęcenia pierwszego sztandaru. Poświęcenia dokonał bł. ks. Roman Sitko, były kapelan mieleckich harcerzy. Pierwszy obóz hufca zorganizowano od 5 do 27 lipca 1926 roku w Barcicach, koło Starego Sącza. Organizowano również obozy wędrowne, pierwszy z nich na trasie 230 km urządzona na Huculszczyźnie. Ostatni stały obóz harcerski miał miejsce tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej w Hykach - Dębiakach od 28 czerwca do 12 lipca 1939 roku.
Począwszy od 1930 roku prowadzono letnie kolonie. Ich przygotowaniem zajmowały się drużyny żeńskie. Urządzano je w Mszanie Górnej, Majdanie k. Lwowa, Łużnej k. Gorlic. Mieleccy harcerze uczestniczyli również w zlotach: w II Zlocie Ogólnonarodowym w Poznaniu w 1929, Międzynarodowym Zlot Skautów w 1930 roku w Czechosłowacji.
W latach międzywojennych wystawiono wiele przedstawień, urządzano wieczornice, ogniska, jasełka. Szczególnie mobilizowano się podczas wielkiej powodzi od 13 - 15 lipca 1934. W 1931 roku reaktywowano mieleckie Koło Przyjaciół Harcerstwa. Z początkiem maja 1933 roku hufcowym został Zdzisław Wagner. Wówczas powstała nowa drużyna imienia Zawiszy Czarnego, która specjalizowała się w żeglarstwie. W roku 1923 odnowiona działalność „Wicząt” czyli zuchów, znajdujących się pod opieką harcerzy starszych z drużyny im. Kościuszki.
W 1925 roku istniały w Mielcu dwie drużyny żeńskie, z których powstał hufiec. Dwa lata później zorganizowano drużynę starszoharcerską „Nasza Gromada”, której drużynową została Anonina Wożniak, obecna patronka mieleckiego hufca. Drużynę tę w 1931 roku przejął Władysław Szczygieł. Przez szeregi żeńskich drużyn harcerskich przewinęło się setki dziewcząt.
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Ten artykuł zawiera informacje niewystarczająco uźródłowione i niespełniające (jeszcze) kryteriów encyklopedyczności Wikipedii.
