Julia Poczynok

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Julia Poczynok
Julia Poczynok
Julia Poczynok
Imiona i nazwisko Julia Myroslawiwna Poczynok
Data i miejsce urodzenia 27 czerwca 1990, Tarnopol, Ukraina
Narodowość ukraińska
Język ukraiński
Edukacja Lwówski Uniwersytet Narodowy imenia Iwana Franki

Julia Poczynok, uk. Юлія Мирославівна Починок (ur. 27 czerwca 1990 w Tarnopolu na Ukrainie) – ukraińska tłumaczka, dziennikarka, badaczka literatury, krytyczka literacka i menedżerka z zakresu stosunków międzynarodowych. Tytuł doktora nauk humanistycznych, specjalość filologia, otrzymała w 2015 roku[1]. Od 2013 roku należy do Narodowego Związku Dziennikarzy Ukrainy oraz Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki. Królowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii (2023).

Życiorys[edytuj]

W 2007 ukończyła z wyróżnieniem Szkołę Specjalistyczną z zaawansowanym Studium Języków Obcych Nr 7 w Tarnopolu. W latach 2006-2007 studiowała w Szkole dla Młodych Dziennikarzy gazety „Życie Wolne” i na Małej Akademii Nauk Ukrainy w sekcjach dzieł literackich i krytyki literackiej. W roku 2011 ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Filologicznym Tarnopolskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego (licencjat o specjalności „Język ukraiński i literatura. Język angielski”). Zdobyła także wykształcenie dziennikarskie na Uniwersytecie Lwowskim. W okresie lat 2011-2012 odbyła studia magisterskie na Wydziale Filologicznym Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego (specjalność „Kreatywne pisanie”).

W roku 2013 ukończyła studia magisterskie na Wydziale Dziennikarstwa Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego (specjalność „Międzynarodowe Dziennikarstwo”). W latach 2012-2015 była doktorantką w Katedrze Teorii Literatury i Literatury Porównawczej Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego. Od 2014 do 2015 przeprowadziła badania naukowe w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Praca dyplomowa Studium Europy Wschodniej "Eksperymentalizm jako kierunek kulturowo-artystyczny końca XX - początku XXI wieku" (2015).

Działalność literacka i dziennikarska[edytuj]

Opublikowała artykuły w czasopismach i publikacjach internetowych takich jak: "Życie Wolne" (Tarnopol), "Miasto" (Tarnopol), "Obserwator Tarnopolski" (Tarnopol), "Pogląd" (Tarnopol), "Ukraina Literacka" (Kijów), "Ukraińska prasa literacka" (Kijów), "LitAktsent" (Kijów), "Bukwoid" (Kijów), "Ruś Kijowska" (Kijów), "Warsztaty Poezji" (Kijów), "Artvertep" (Dnipro), "Złota Pektoral" (Czortków), "FormArt" (Lwów), "Krąg" (Lwów), BBC Ukraina (Kijów), "SHO" (Kijów), "Słowo i czas" (Kijów), "Qli.ru" (Moskwa, Rosja), "Fragile" (Kraków), "MOCAK Forum" (Kraków), "Program Uniwersytetu Bałtyckiego. Newsletter" (Uppsala, Szwecja) i inne.

Uczestniczka:

  • 2010: Krajowego spotkania młodych pisarzy (Kijów / Irpień).
  • 2013: Festiwalu Context Dwa: krytyki literackiej i dziennikarstwa książkowego w ciągu 20 Forum Wydawców w Lwowie.
  • 2014: Pierwszego Międzynarodowego Sympozjum Medialnego „Transmedia”: transformacja, przemiana, transgresja przy pomocy Danida Program (Szkoła Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej UUK w Lwowie.
  • 2014/15: Projektu dla młodych naukowców „Awangarda Środkowej i Wschodniej Europy: Innowacja czy naśladownictwo”, który był zrealizowany na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
  • 2015: 12-ego corocznego spotkania dyplomatycznego światowych liderów Yalta European Strategy (YES) w Kijowie [1].

Aktywność społeczna[edytuj]

Julia Poczynok, prowadząca prezentację książki Ireny Macko "Szpinak dla mózgu" w "Księgarni „Є“" w Tarnopolu (17.09.2015)

W latach 2005-2007 była przewodniczącą komisji miejskiego kształcenia studenckiego parlamentu w zarządzaniu edukacją i nauką Rady Miasta Tarnopola. Od 2006 roku jest członkinią stowarzyszenia literackiego regionalnej organizacji Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy w Tarnopolu, zaś od 2007 członkinią literackiego studio «87» Jurija Zawadzkiego. W okresie 2010-2012 była współorganizatorką wystaw NGO „Forum Wydawców” i Międzynarodowego Festiwalu Literackiego w ramach Forumu Wydawców w Lwowie. W 2012 roku sprawowała funkcję sekretarza organizacji pozarządowej „Forum Wydawców”. W roku 2012 była nauczycielką języka ukraińskiego w ramach szkoły letniej „Ukraińskiego Języka i Kultury” Ukraiński Uniwersytet Katolicki w Lwowie.

Od 2012 roku jest członkinią Wszech-Ukraińskiego Forum Młodzieży przy wsparciu Fundacji Wiktora Pinczuka. W 2014 roku była asystentką na Międzynarodowym Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada w Krakowie. Następnie w 2015 roku została w Kijowie ekspertką Międzynarodowego Konkursu Literackiego "Koronacja Słowa" w nominacji "Powieści"; Asystent Fundacji Kraków Miasto Literatury UNESCO (Polska); Asystent Fundacji Artforum (Kraków, Polska).

Publikacje literackie[edytuj]

  • W stronę słońca (tomik wierszy), 2006.
  • Co będzie jutro? (nie opublikowane wywiady), 2013.
  • Współautorka: Ścieżki w Tarnopolu. Materiały praktyki ludowej (książka), 2009.
  • Współautorka: Wypalony wojną. Afganistan (1979-1989) (wspomnienia), 2009.
  • Przedmowa do książki Yuriya Sadlovskiego: Wiersze 1996-2014, 2014.
  • Posłowie do książki podróżniczki Nadzieji Senovskiej: Optymistyczne wycieczki po przedwojennej Ukrainie, 2016.

Ważniejsze publikacje naukowe[edytuj]

  • Ukraińska poezja eksperymentalna końca XX – początku XXI wieku: Tekst, Kontekst, Intertext. (Monografia), Bogdan 2015[2].
  • z Tadeuszem Różewiczem i Yurym Zawadskym: Aspekt imitacji i "przeczytywania" w kontekście problemów socjologicznych. Kijów, Uniwersytet Narodowy Tarasa Szewczenki w Kijowie, Instytut Filologii. Dmitry Burago Publishing House, 2012, s. 507-511.
  • Poezja Konkretna. Poezja Faktu jako połączenie między literami a rzeczami. w: Sfera kultury. cz. I, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Nauk Humanistycznych, Oddział Nauk Ukrainy, Lublin 2012, s. 82-89.
  • Pismo jako specjalna rzeczywistość symboliczna koncepcji Jacquesa Derridy. w: Notatnik naukowy. Seria "Filologiczna". Wydawnictwo Naukowe "Akademia Ostrogska", cz. 36, Ostróg 2013, s. 211-213.
  • Język i semantyczne eksperymenty Jurija Tarnawskiego (grupa New York) i Wasyla Machno („Wiatr Zachodni”). w: Literatura ukraińska. Uniwersytet Lwowski, Lwów 2013, s. 110-124.
  • Performance jako media-tekst. w: Filologia Obca. Ukraińska kolekcja naukowa. Uniwersytet Lwowski, Lwów 2014, cz. 2, s. 63-71.
  • Poezja wizualna. Od pisanek do suprematyzmu. w: Biuletyn Uniwersytetu Lwowskiego. Seria Filologiczna. Uniwersytet Lwowski, Lwów 2014. tom 60, cz. 1, s. 225-231.
  • Eksperymentalna poezja w przemianach wizualności LUHOSAD i inne. w: Studia Methodologica. Nie 37. Tarnopolski Narodowy Uniwersytet Pedagogiczny, Ternopil 2014, s. 153-161.
  • „Quo Vadis?”. Kilka słów o ukraińskiej poezji eksperymentalnej. w: Słowo i Czas (5/2015), s. 28-36.
  • Performatywność jako główna cecha eksperymentalizmu. [2] w: The peculiarity of Man (21/2015), s. 143-155.

Wyróżnienia[edytuj]

  • 2010: Stypendium Wolodymyra Gnatiuka „za wybitne osiągnięcia w literaturze”.
  • 2012: Dyplomantka (drugie miejsce) ukraińskich studenckich badań naukowych w zakresie języka ukraińskiego i literatury (temat „Poezografia w kontekście literatury postmodernistycznej”), otrzymała nagrodę od Iwana Wakarczuka.
  • 2011: Stypendium Prezydenta Ukrainy za pierwsze miejsce na krajowym etapie Międzynarodowego XI Konkursu ukraińskich ekspertów imienia Petra Jacyka.
  • 2009–2013: Stypendium wydawnicze „Latarka”[3], „za wkład w rozwój nowoczesnego ukraińskiego procesu literackiego”.
  • 2012: Stypendium Fundacji Wiktora Pinczuka „Zavtra.UA” [4]. Temat „Współczesna poezja dla słuchu i wzroku”.
  • 2013: Projekt stypendialny Komisji Europejskiej oraz Polskiego Forum Edukacji Europejskiej (Youthpass na szkolenia i tworzenie sieci projektów) finansowanego przez UE „Młodzież w Akcji”, Program: „Rozwój przedsiębiorstw społecznych jako narzędzie do zatrudniania młodych ludzi”. (Rustavi / Tbilisi, Gruzja).
  • 2014: Stypendium 23-roczne Instytutu Letniego „Demokracja i Różnorodność” Międzynarodowego Instytutu Kultury i Edukacji Uniwersytetu Wrocławskiego i Ponadregionalnego Centrum Studiów Demokratycznych na Uniwersytecie w Nowym Yorku „The New School” [5]. (Wrocław).
  • 2014: Stypendium na 2-gie szkolenie dla doktorantów-studentów (Interdyscyplinarne-Wielokulturowe-Międzynarodowe) w sprawie Programu Uniwersytetu Bałtyckiego [6] szwedzkich i polskich uczelni (Rogów).
  • 2014/15: Laureatka stypendiów dla młodych naukowców (Uniwersytet Warszawski i Jagielloński) od Rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Temat badań: „Eksperymentalizm jako kierunek kulturowo-artystyczny końca XX — początku XXI wieku” (Warszawa/Kraków).
  • 2015: Laureatka konkursu dla młodych tłumaczy „Odnalezione w tłumaczeniu” [7] (Gdańsk).

Linki zewnętrzne[edytuj]

Rodzina[edytuj]