Lech Rajchel

Lech Rajchel (ur. 9 marca 1929 we Włocławku, zm. 4 marca 1954).

Życiorys

Lech Rajchel urodził się jako syn Józefa i Weroniki z Krygierów. W 1946 należał do organizacji niepodległościowej, Od 1947 r. służył w Marynarce Wojennej, a po ukończeniu służby wojskowej pracował na statku rybackim. We wrześniu 1951 podczas postoju statku w niemieckim porcie Kilonia nie powrócił na pokład. W Niemczech służył w polskich kompaniach wartowniczych. Dwukrotnie nielegalnie przekraczał granicę niemiecko-polską. Ujęty w czerwcu 1953, oskarżony o działalność szpiegowską. 27.11.1953 Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie pod przewodnictwem mjr. Juliusza Surażskiego skazał go procesie nr. spr. R. Warszawa Sr.751/53 na podstawie MKK. na karę śmierci. Stracony 04.03.1954.

Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze „Na Łączce”.

Bibliografia

• AIPN, Teczki więźniów 1953, Rajchel, Lech
• Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945-56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991., zob też Straceni w Więzieniu mokotowskim.

---

Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Lech Rajchel z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego biogramu, zobacz ją.