Liga Partii Krajów Międzymorza[edytuj]
Liga Partii Krajów Międzymorza (LPKM) – porozumienie 15. (początkowo) partii politycznych o orientacji niepodległościowej z Białorusi, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski i Ukrainy zawiązane w Kijowie 30 kwietnia 1994 w celu rozwoju wzajemnej współpracy państw i narodów regionu Międzymorza.
Deklarację założycielską podpisały następujące partie:
- z Białorusi:
- Białoruski Front Narodowy,
- Zjednoczona Demokratyczna Partia Obywatelska;
- z Estonii – Partia „Pro Patria”;
- z Litwy:
- Konserwatywna Partia Litwy,
- Litewski Związek Narodowy;
- z Łotwy:
- Łotewska Partia Narodowo Konserwatywna,
- „Za Ojczyznę i Wolność”;
- z Polski:
- Konfederacja Polski Niepodległej (KPN),
- Ruch Trzeciej Rzeczypospolitej (RTR),
- Partia Republikańska;
- z Ukrainy:
- Demokratyczna Partia Ukrainy (Dem PU),
- Kongres Ukraińskich Nacjonalistów (KUN),
- Partia Zielonych Ukrainy (PZU),
- Socjal Demokratyczna Partia Ukrainy (SDPU),
- Ukraińska Republikańska Partia (URP)[1].
Główną postacią działalności LPKM były jej doroczne kongresy, na których przyjmowano oświadczenia. Odbyły się 4 kongresy:
- (założycielski) Kijów (Ukraina), 30 czerwca 1994,
- Jarosław nad Sanem (Polska), 9-11 czerwca 1995,
- Mińsk (Białoruś), 22-23 marca 1996,
- Kijów, 1997.
W/w partie w większości przypadków utrzymywały ze sobą łączność między kongresami, wymieniając się informacjami.
Na ostatnim Kongresie postanowiono przekształcić LPKM w Związek Bałtycko-Czarnomorski, którego deklarację założycielską podpisało szereg dalszych organizacji polityczno-społecznych, jednak przemiany polityczne powodujące marginalizację głównych animatorów projektu (w Polsce rozłam w KPN i jego wypadnięcie z Sejmu w 1997, podziałom uległ także BFN na Białorusi a na Ukrainie URP utraciła swoje znaczenie) spowodowały zanik tej inicjatywy.
Przypisy[edytuj]
- Skocz do góry ↑ „Miżmor’ia biuleteń/Intersea bulletin” 1 (sierpień 1994), Kijów (ukr/ang.). Tam pełna lista sygnatariuszy z danymi kontaktowymi.
Bibliografia[edytuj]
- BW, wz, KPN w Międzymorzu; „Gazeta Wyborcza” 2 VIII 1994;
- Chajewski Adam, Polityka pobożnych życzeń, „Magazyn Wileński” 6, 1996;
- Deklaracja Generalnych Zasad Współpracy Ligi Partii Krajów Międzymorza, „Myśl Państwowa” 1-2 (40-41), luty-marzec 1995;
- Izdebski Andrzej, W drodze do Międzymorza. Od Piłsudskiego do Moczulskiego, Kraków 1999
- Miszczak Jan Zjednoczone Międzymorze, „Nowiny” 7/1995
- „Miżmor’ia biuleteń/Intersea bulletin” 1 (sierpień 1994), Kijów (ukr/ang.)
- Seniuch Czesław, Przeciwstawić się Moskwie, „Gazeta Polska” 13 VII 1995,
- Szczepański Tomasz, Wolni razem w: „Gazeta Polska KPN” nr 183/184 (1994);
- [Żamojcin Jan], Ja. Ż., Liga Krain Miżmor’ja – mroja ci reczainast’? „Niva” (Białystok) 28 VIII 1994 (biał.)

