Liga Partii Krajów Międzymorza[edytuj]

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Liga Partii Krajów Międzymorza (LPKM) – porozumienie 15. (początkowo) partii politycznych o orientacji niepodległościowej z Białorusi, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski i Ukrainy zawiązane w Kijowie 30 kwietnia 1994 w celu rozwoju wzajemnej współpracy państw i narodów regionu Międzymorza.

Deklarację założycielską podpisały następujące partie:

  • z Białorusi:
    • Białoruski Front Narodowy,
    • Zjednoczona Demokratyczna Partia Obywatelska;
  • z Estonii – Partia „Pro Patria”;
  • z Litwy:
    • Konserwatywna Partia Litwy,
    • Litewski Związek Narodowy;
  • z Łotwy:
    • Łotewska Partia Narodowo Konserwatywna,
    • „Za Ojczyznę i Wolność”;
  • z Polski:
  • z Ukrainy:
    • Demokratyczna Partia Ukrainy (Dem PU),
    • Kongres Ukraińskich Nacjonalistów (KUN),
    • Partia Zielonych Ukrainy (PZU),
    • Socjal Demokratyczna Partia Ukrainy (SDPU),
    • Ukraińska Republikańska Partia (URP)[1].

Główną postacią działalności LPKM były jej doroczne kongresy, na których przyjmowano oświadczenia. Odbyły się 4 kongresy:

  1. (założycielski) Kijów (Ukraina), 30 czerwca 1994,
  2. Jarosław nad Sanem (Polska), 9-11 czerwca 1995,
  3. Mińsk (Białoruś), 22-23 marca 1996,
  4. Kijów, 1997.

W/w partie w większości przypadków utrzymywały ze sobą łączność między kongresami, wymieniając się informacjami.

Na ostatnim Kongresie postanowiono przekształcić LPKM w Związek Bałtycko-Czarnomorski, którego deklarację założycielską podpisało szereg dalszych organizacji polityczno-społecznych, jednak przemiany polityczne powodujące marginalizację głównych animatorów projektu (w Polsce rozłam w KPN i jego wypadnięcie z Sejmu w 1997, podziałom uległ także BFN na Białorusi a na Ukrainie URP utraciła swoje znaczenie) spowodowały zanik tej inicjatywy.

Przypisy[edytuj]

  1. Skocz do góry „Miżmor’ia biuleteń/Intersea bulletin” 1 (sierpień 1994), Kijów (ukr/ang.). Tam pełna lista sygnatariuszy z danymi kontaktowymi.

Bibliografia[edytuj]

  • BW, wz, KPN w Międzymorzu; „Gazeta Wyborcza” 2 VIII 1994;
  • Chajewski Adam, Polityka pobożnych życzeń, „Magazyn Wileński” 6, 1996;
  • Deklaracja Generalnych Zasad Współpracy Ligi Partii Krajów Międzymorza, „Myśl Państwowa” 1-2 (40-41), luty-marzec 1995;
  • Izdebski Andrzej, W drodze do Międzymorza. Od Piłsudskiego do Moczulskiego, Kraków 1999
  • Miszczak Jan Zjednoczone Międzymorze, „Nowiny” 7/1995
  • „Miżmor’ia biuleteń/Intersea bulletin” 1 (sierpień 1994), Kijów (ukr/ang.)
  • Seniuch Czesław, Przeciwstawić się Moskwie, „Gazeta Polska” 13 VII 1995,
  • Szczepański Tomasz, Wolni razem w: „Gazeta Polska KPN” nr 183/184 (1994);
  • [Żamojcin Jan], Ja. Ż., Liga Krain Miżmor’ja – mroja ci reczainast’? „Niva” (Białystok) 28 VIII 1994 (biał.)



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Liga Partii Krajów Międzymorza z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Traffic lights 4 states 3.png Ten artykuł nie spełniał dotychczas kryteriów encyklopedyczności Wikipedii.