Nicolae Vasilescu-Karpen

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj
Nicolae Vasilescu-Karpen, ok. 1930

Nicolae Vasilescu-Karpen (ur. 22 października 1870 w Krajowej, zm. 2 marca 1964 w Bukareszcie) – rumuński inżynier i fizyk, który dokonał pionierskich prac w dziedzinie telegrafii i telefonii.

Życie[edytuj]

Po ukończeniu Colegiul Național Carol I w Krajowej, studiował w Szkole Dróg i Mostów w Bukareszcie. Po ukończeniu studiów w 1891 pracował przez trzy lata jako inżynier. Następnie wyjechał do Francji studiować fizykę na Uniwersytecie Paryskim. W 1904 roku przyznano mu stopień doktorski z fizyki; jego praca miała tytuł Recherches sur l’effet magnétique des corps electrisés en mouvement (Badania skutków magnetycznych ciał naelektryzowanych w ruchu). Spędziwszy rok na Uniwersytecie w Lille powrócił do Rumunii by uczyć w Szkole Mostów i Dróg, której dyrektorem mianowano go w lutym 1920. Dzięki jego zabiegom szkołę przekształcono w Uniwersytet Politechniczny w Bukareszcie. Vasilescu-Karpen był pierwszym rektorem tego uniwersytetu, pozostając w tej funkcji do 1940 roku.

W 1908 r. ogłosił, że wynalazł Stos Karpena, natomiast w 1922 r. został wybrany do Academia Română. Był autorem wielu prac naukowych.

Stos Karpena[edytuj]

Niektórzy utrzymują, że Stos Karpena jest baterią, która wytwarza nieustannie energię od 60 lat, co czyni Stos Karpena albo niezrównanie wydajną metodą przechowywania energii, albo wręcz perpetuum mobile. Urządzenie to ma być przechowywane w Narodowym Muzeum Technicznym „Dimitrie Leonida”[1], jednak nie przedstawiono dowodów dla poparcia twierdzenia, że działa ono nieprzerwanie.

Ważniejsze dzieła[edytuj]

  • 1904 – Recherches sur l’effect magnetique des corps electrise en mouvement
  • 1925 – Manual de electrotehnică generală
  • 1942 – Electricitate
  • 1957 – Fenomene și teorii noi în electrochimie și chimie fizică

Linki zewnętrzne[edytuj]