Polityka humanizująca[edytuj]
Polityka humanizująca - polityka, celem której jest zapewnienie sprawiedliwości oraz humanitarności na styku gospodarki i społeczeństwa. Polityka humanizująca jest ściśle związana z istnieniem i rozwojem społecznej gospodarki rynkowej oraz państwa opiekuńczego.
Do realizacji polityki humanizującej służą:
- polityka podziałowa, której celem jest korekta podziału dochodu i majątku oraz osiągnięcie tzw. sprawiedliwości społecznej poprzez np. progresywne opodatkowanie.
- polityka socjalna, której celem jest utworzenie systemu zabezpieczenia socjalnego. W tym celu państwo wprowadza obligatoryjne ubezpieczenie zdrowotne, składki emerytalne, ubezpieczenie od bezrobocia oraz różne instytucje świadczące pomoc społeczną.
- humanizowanie i demokratyzacja świata pracy, których celem jest zapewnienie równouprawnienia oraz godnych warunków pracy, poprzez tworzenie przepisów BHP (oraz instytucji kontrolujących), zapewnienie ustawowej równości i wprowadzenie zakazu dyskryminacji.
Zakres prowadzenia polityki humanizującej jest czasem przedmiotem krytyki, ze względu na kontrowersje wokół roli państwa w gospodarce.
Zobacz też[edytuj]
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
