Samson Miodek
Samson Miodek - jeden z głównych bohaterów trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego.
Według większości bohaterów powieści Samson jest astralem, czyli przybyszem z równoległego świata. Trafił do ludzkiego świata dzięki nieświadomym działaniom Reinmara i Szarleja, którzy udawali egzorcystów w celu wyłudzenia obiadu od mnichów. Został on uwięziony w ciele klasztornego przygłupa, cechującego się sporą tężyzną fizyczną i wzrostem.
Imię Samson zawdzięczał analogii do biblijnego olbrzyma, natomiast przydomek "Miodek" wziął się od ulubionej przekąski, którą w trakcie egzorcyzmów wyjadał klasztorny głupek.
Astral miał wybitną inteligencję, był istotą bardzo wrażliwą i dobroduszną toteż kilkakrotnie ratował kompanów (Szarleja i Reinmara) z opresji. Ponadto znał wiele języków, dysponował bogatą wiedzą i odpornością na magiczne sztuczki. Często cytował swą ulubioną powieść - "Boską Komedię" Dantego. W finale trylogii okazuje się, że Samson Miodek to jeden z siedmiu archaniołów, którego Szarlej i Reinmar przypadkowo uwięzili w ciele mnicha, klasztornego przygłupa.
Gdy bohaterowie trafili do Czech Samson wraz z Szarlejem walczył w armii polnej Taboru i Sierotek z Hradca-Kralove. Uratował z rąk stręczyciela młodą adamitkę Marketę, po pewnym czasie wytworzyła się między nimi silna więź, Marketa została jego towarzyszką życia.
Astral Samsona opuszcza swoje śmiertelne ciało i odchodzi ze świata podczas husyckiej rejzy, zastrzelony podczas walk o Cheb, wcześniej ratując dzieci z domu podpalonego przez taborytów.
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Ten artykuł nie spełniał dotychczas kryteriów encyklopedyczności Wikipedii.
