Société des ambianceurs et des personnes élégantes
Société des ambianceurs et des personnes élégantes albo SAPE ~ po polsku skrót ten rozwija się jako Stowarzyszenie Amantów Pedantów i Elegantów. Takiego tłumaczenia dokonał Jacek Giszczak, w przekładzie książki kongijskiego pisarza Alaina Mabanckou pt. „Black Bazar”. Członkowie stowarzyszenia modę i zasady dobrego ubierania, stawiają ponad wszystko. Określają się mianem Sapeur, co po francusku oznacza- dobrze ubrany.
Spis treści
Historia[edytuj]
Wszystko zaczęło się na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to Francuzi przybyli na tereny Konga, wykorzystując konflikt pomiędzy kolonialistami portugalskimi a miejscową ludnością. Wraz z napływem nowej ludności, napłynął również mit paryskiej elegancji, który podchwyciła młodzież współpracująca z Francuzami. Biały człowiek zaczął im się wtedy kojarzyć z technologią, obyciem oraz elegancją.
W 1922 roku Andre Grenard Matsoua jako pierwszy Kongijczyk udał się do Paryża. Wrócił odmieniony, ubrany jak prawdziwy francuski dżentelmen. Stał się pionierem fenomenu jakim jest SAPE. Został również nazwany pierwszym Grand sapeur.
Od tego czasu członkowie stowarzyszenia zaczęli robić wszystko co w ich mocy, aby zdobyć najnowsze, najdroższe garnitury od najlepszych europejskich projektantów mody. Właściciele garniturów cieszyli się większym szacunkiem, kiedy zakupili swój strój w Paryżu, niż w luksusowym sklepie z odzieżą w Brazzaville, stolicy Konga. Podróż do Paryża w celu zakupienia upragnionego stroju stała się marzeniem każdego, ceniącego się członka stowarzyszenia.
Zwyczaje[edytuj]
Początkowo Saperzy aby prezentować swoje kreacje zbierali się w barach i klubach. Pokaz strojów podlegał ścisłym regułom. Jednym z elementów był tak zwany taniec metek. Polegał on na pokazywaniu metek ubrań, które ma się na sobie. Bardzo liczyła się ogłada i środki wyrazu użyte podczas prezentacji.
Drugim stałym elementem było wyzywanie się na pojedynki. Kiedy między dwoma Saperami dochodziło do kłótni ustalali gdzie i o której stawią się idealnie ubrani aby stoczyć pojedynek. Inni Saperzy, również świetnie ubrani tworzyli jury. Oceny wystawiano na podstawie kilku kryteriów. Kto lepiej wypadł- wrażenia ogólne oraz kto wymowniej pokazał wartość swego stroju jeśli chodzi o cenę i jakość. Były to symboliczne konflikty w których bronią były ubrania.
Obecnie[edytuj]
Dziś największym krzewicielem idei SAPE jest Papa Wemba, piosenkarz z Demokratycznej Republiki Konga. Powstał nawet film dokumentalny Importance of Being Elegant opowiadający o przywiązaniu piosenkarza do tej idei i roli ubrań w jego życiu oraz karierze. Sam artysta twierdzi, że Kitendi- ubranie jest dla niego jak religia.
Linki zewnętrzne[edytuj]
Interwiki[edytuj]
Ten artykuł zawiera niewystarczająco uźródłowione informacje.
Ten artykuł ma niedostateczną jakość.
