Szymon Lewinson
Szymon Lewinson (ur. 9 kwietnia 1895 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski urolog żydowskiego pochodzenia, oficer (podporucznik) Wojska Polskiego.
Biografia[edytuj]
Syn Maksymiliana (ok. 1870–1940) i Wiery z domu Weinstein (ok. 1875–1944). Brat Józefa Lewinsona (1905–1940). Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej (1919–1920). Po wybuchu II wojny światowej powołany do wojska. Został wraz z bratem wzięty do niewoli radzieckiej. Zamordowany w Katyniu[1] i tam pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym[2].
Z małżeństwa z Aliną z domu Fryszman (1900–1980) miał dwie córki: Janinę (1926–2009) i Zofię (1930–1971). Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 8)[3].
- ↑ Lista Żydów – oficerów polskich, jeńców wojennych z obozu w Kozielsku zamordowanych w Lesie Katyńskim (3 kwietnia – 12 maja 1940 r.) (pol.). rp.pl, 25.08.2008. [dostęp 30 grudnia 2009].
- ↑ Lekarze pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu (pol.). gazetalekarska.pl. [dostęp 30 grudnia 2009].
- ↑ Symboliczny grób Szymona Lewinsona w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia[edytuj]
- Janina Bauman: Zima o poranku. Opowieść dziewczynki z warszawskiego getta. Kraków: Znak, 2009. ISBN 978-83-240-1126-1.
