Vril

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Vril - w tybetańskich legendach - moc o niezwykłym potencjale tworzenia i niszczenia, którą zdobędą ci, którzy odnajdą Aghartę, mityczną krainę leżącą pod ziemią. Udokumentowanym faktem jest, że Adolf Hitler poszukiwał tej krainy, opisanej w książce Ferdynanda Ossendowskiego Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów[1] i podziwianej przez H. Himmlera[2], gdyż liczył na to, że dzięki mocy Vril osiągnie absolutną władzę nad światem.

Tajne stowarzyszenie Vril[edytuj]

Stowarzyszneie teozoficzne znane także pod nazwą "Świetlistej Loży", założone przez Karla Haushofera (Wulf Schartzwaller, "The Unknown Hitler"), słynnego geopolityka i jednego z głównych inspiratorów nazizmu, członka stowarzyszenia "Thule" i grupy tzw. "Poszukiwaczy Prawdy", na czele której stał Georg Iwanowicz Gurdijew, działający w różnych sektach i wspólnotach religijnych na terenie Gruzji, Francji, USA. Gurdijew wtajemniczył Haushofera i Hessa w okultystyczne nauki tybetańskie, a później osiedlił się w Tybecie by ponoć wychowywać Dalaj Lamę. Gurdijew wrócił i został przyjęty do Vril jako jej honorowy członek.

Gurdijew i Haushofer utrzymywali, podobnie jak niektórzy teozofowie, że mają kontakty z "tybetańską lożą" , która posiadała sekret "nadczłowieka". Zdaniem Schartzwallera do stowarzyszenia "Vril" należeli między innymi: Hitler, Rosenberg, Himmler, Goering i osobisty lekarz Hitlera - dr Morell.

Karl Haushofer był także twórcą pojęcia tzw. "przestrzeni życiowej" (Lebensraum) i tzw. "doktryny kontynentalnej", w oparciu o którą Hitler podporządkował sobie obszary Europy Środkowej i Wschodniej. Haushofer otrzymał stanowisko prezesa Akademii Niemieckiej w Monachium, a jego syna , również profesora ekonomii politycznej , Hitler umieścił w sztabie swego zastępcy, Rudolfa Hessa, gdzie powierzano mu najbardziej zaufane misje do różnych krajów świata. Przez osobę Haushofera można było także dotrzeć do brytyjskiej loży "Golden Dawn" (Złota Zorza) "emanacji fabianistycznych socjalistów , którzy właśnie inspirowali i ukierunkowywali anglo-amerykański świat finansowy ..."

Historia mitu[edytuj]

Słowo "Vril" pochodzi z wydanej w 1871 roku powieści "The Coming Race" angielskiego pisarza Edwarda Bulwer-Lyttona (1803-1873) i prawdopodobnie zostało utworzone od łacińskiego słowa "virilis" (męski, silny). W powieści tej narrator spotyka żyjącą pod ziemią rasę nadludzi nazywającą się Vril-Ya, dysponującą tajemniczą siłą o nazwie Vril. Siła ta daje im władzę nad każdą formą materii ożywionej i nieożywionej i może być użyta do uzdrawiania, ożywiania zmarłych i niszczenia. Vril-Yanie byli pierwotnie ludem żyjącym na powierzchni Ziemi. Na skutek jakiegoś kataklizmu zostali odcięci od reszty ludzkości i zamieszkali w podziemnych pieczarach, gdzie znaleźli nową ojczyznę. W ujęciu innych autorów może tutaj chodzić o mieszkańców zaginionej Atlantydy[3]. W świecie podziemnym w biegu historii naznaczonej przez wojny i gwałtowne zmiany społeczne przekształcili się w końcu dzięki odkryciu nowej siły - Vril - w społeczeństwo egalitarne, praktykujące eugenikę i przewyższające każdą inną rasę. Dzięki kontaktowi z narratorem powieści Vril-Yanie dowiadują się o ludziach żyjących na powierzchni Ziemi i wypytują go dokładnie o ich społeczeństwo. Narratorowi udaje się uciec z państwa Vril-Yan i na końcu powieści ostrzega czytelników przed niebezpieczeństwem zagrażającym ludzkości ze strony Vril-Yan, gdyby kiedykolwiek mieli pojawić się na powierzchni Ziemi.

Pragnienie zapanowania nad energią Vril stało się ważnym mitem okultyzmu narodowego socjalizmu zorganizowanego wokół Towarzystwa Thule i Towarzystwa Vril.

Mit uniwersalnej energii, kosmicznej mocy, czy też siły Vril jest wykorzystywany przez współcześnie szerzące się kulty (nordycko-polarne), np. Church of Vrilology.[4]

Poszukiwania źródeł Vril[edytuj]

W 1937 roku Heinrich Himmler połączył Towarzystwo Ahnenerbe z SS. Jej oficjalnym było zapewnienie naukowych, archeologicznych i antropologicznych dowodów na poparcie tez, że Niemcy są potomkami starożytnego ludu Arian. Naziści odbywali wyprawy do Tybetu w latach 1926 -1943 próbując uzyskać kontakt z ich aryjskimi przodkami, którzy mieli strzec mocy vril. Miała być ona ukryta w podziemnych miastach znającymi się pod Himalajami. Mocą vril mieli rozporządzać ludzie zwani Vril-ya, żyjący właśnie pod powierzchnią ziemi.

W 1938 roku wyprawę w rejon Tybetu poprowadził niemiecki biolog Ernst Schaefer. Beger, próbując potwierdzić swą tezę przebadał 300 czaszek Tybetańczyków, dochodząc ostatecznie do wniosku, że byli oni ogniwem pośrednim pomiędzy rasą mongolską a ludami europejskimi. Z uwagi na ważność azjatyckich badań dla nazistów w 1943 roku w Berlinie otwarto formalnie Instytutu Badań Azjatyckich.

Bibliografia[edytuj]

  • Peter Bahn: Der Vril-Mythos. Eine geheimnisvolle Energieform in Esoterik, Technik und Therapie.. Aachen: Omega-Verlag, 1997, s. 266. ISBN 978-3930243037.
  • Edward George Bulwer-Lytton: The Coming Race.. London: Hesperus Press Ltd, 2007, s. 124. ISBN 978-1843911500.
  1. Ferdynand Antoni Ossendowski: Przez kraj ludzi, zwierząt i bogów. Poznań: Zysk i S-ka, 2009, s. 384;. ISBN 978-83-7506-261-8.
  2. Rosa Sala Rose, przeł. Zuzanna Jakubowska, przeł. Agnieszka Rurarz: Krytyczny słownik mitów i symboli nazizmu. Warszawa: Wydawnictwo Sic!, 2006, s. 364; hasło: TYBET, str. 249 i n.. ISBN 83-88807-92-7.
  3. Johannes Täufer: Vril: Die kosmische Urkraft - Wiedergeburt von Atlantis.. Schleierwelten-Verlag, 2008, s. 60. ISBN 978-3-937341-38-5.
  4. Robert Blumetti: Vril: The Secret to a Happy and Successful Life. Baltimore: PublishAmerica, 2008, s. 173. ISBN 978-1604748093.

Zobacz też[edytuj]

Interwiki[edytuj]




Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Vril z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Traffic lights 4 states 4.png Ten artykuł zawiera informacje niewystarczająco uźródłowione i niespełniające (jeszcze) kryteriów encyklopedyczności Wikipedii.