WenDo

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

WenDo – sposób samoobrony dla młodszych i starszych kobiet, dla dziewczyn i dziewczynek. „Wen” to skrót od angielskiego „women”, a „Do” to po japońsku „droga”. Połączenie ze sobą tych dwóch wyrazów sugeruje połączenie sztuki samoobrony fizycznej z samoobroną psychiczną. Od „zwykłej” samoobrony WenDo różni się między innymi tym, jak wielkie znaczenie przywiązuje do asertywności. Wyraża się to przekonaniem, że nikt nie ma prawa naruszać naszych granic. Dopiero to przekonanie umożliwia wielu uczestniczkom kursów WenDo skuteczną obronę.

WenDo wymyślono w Kanadzie w latach 70. XX wieku. Sztuka ta trafiła następnie z Kanady do Europy Zachodniej i rozwijała się bardzo szybko, szczególnie we Francji i w Niemczech. W Europie WenDo wzbogaciło się o coraz to nowe elementy i pomysły na to, jak obronić się przed atakiem – a przede wszystkim o to, jak do niego nie dopuścić. Uczestniczki kursu WenDo już nie myślą, że głośny protest w autobusie przeciwko czyjejś ręce na swoim udzie byłby zwykłą przesadą, bo w końcu „nic takiego się nie dzieje”. Dziewczyny uczą się wykrzyczeć głośno swoje imię, wyrazem twarzy i zdecydowaną postawą ciała zatrzymać napastnika idącego agresywnie wprost na nie. Poznają swoje własne granice, uczą się też szanować granice innych ludzi. WenDo jako sztuka samoobrony psychicznej pokazuje, jak ważna jest umiejętność rozwiązywania konfliktów, a przede wszystkim podtrzymywanie komunikacji, niezrywanie kontaktu. Jest to ważny aspekt WenDo jako profilaktyki przemocy.

Zasady WenDo[1][edytuj]

1. Zwracaj uwagę na swoje granice. Twoja osobista granica jest miejscem albo linią, poza którą nie czujesz się już dobrze. Napaść zaczyna się od przekroczenia tej linii.

2. Zatroszcz się po to, abyś miała jasno w głowie i abyś była przytomna. Panika i zdrętwienie z przerażenia powstają na skutek braku tlenu w mózgu. Zrób kilka mocnych wdechów, aby umożliwić dopływ tlenu.

3. Poprzez strach albo wściekłość w twoim ciele wytwarza się adrenalina. Adrenalina w połączeniu z tlenem daje ci dwa decydujące plusy: – jesteś w stanie precyzyjnie myśleć; – zwiększa się twoja siła psychiczna.

4. Oceń sytuację, zadecyduj, co chcesz zrobić i zrób to! W czasie walki bądź tu i teraz. Atak dzieje się teraz. Natychmiast coś zrób. Podejmij decyzję bazującą na tym, co się teraz dzieje.

5. I podjęcie walki i niepodjęcie jej to czynne decyzje, które podjęłaś.

6. Jeśli zdecydowałaś się walczyć, zastanów się, dokąd jest skierowana siła i jaką broń masz do dyspozycji.

7. Zaufaj swoim odczuciom, nawet jeśli nie ma obiektywnych oznak zagrożenia.

8. Bądź zdecydowana bronić swoich granic wszelkimi środkami. Istnieją różne stopnie natężenia obrony.

9. W sytuacji podbramkowej uderz natychmiast z całej siły. Użyj do tego całej swojej siły i zdecydowania. Nie przestawaj walczyć, dopóki konfrontacja nie zostanie zakończona. Celuj poprzez napastnika. Użyj do tego całego swojego ciała i umysłu. Techniki nie działają same z siebie.

10. Posłuż się efektem zaskoczenia robiąc coś, czego napastnik się nie spodziewał. Jeśli stracisz możliwość zaskoczenia, możesz go odzyskać poprzez zmianę ruchu. Jeśli jedna technika nie działa, użyj innej – natychmiast.

11. Myśl! Nie fiksuj się na jednym chwycie. Każdy atak jest inny, nawet jeśli przypomina ogólny wzorzec ataku.

12. Myśli to energia. Zobacz samą siebie jako zwyciężczynię! Nie będziesz mogła wygrać walki, jeśli będziesz myślała, że przegrasz.

13. Traktuj poważnie wszystkie werbalne groźby. Robiąc tak nie masz do stracenia.

14. Każda rola potrzebuje uzupełnienia, aby mogła działać. Jeśli postrzegasz się jako ofiarę, wzmacniasz rolę napastnika. Wybierz dla siebie rolę pozytywną. Nigdy nie jest za późno na to, aby zmienić role. Bądź w kontakcie z samą sobą i akceptuj siebie taką, jaka jesteś.

15. Zawsze masz szansę. Reaguj od razu, gdy tylko zostaniesz zaatakowana.

16. Bądź aktywna w czasie ćwiczeń. Wyobraź sobie napastnika i miejsca, w które chcesz trafić. Posługuj się oddechem i krzykiem, aby zwiększyć koncentrację i siłę.

  1. (Przekształcona koncepcja Mariji Milany, zestawiona przez: Szkolenie dla Trenerek w Polsce 2001, Wen Do – Ausbildung in Polen – C. Heinrich, B. Nitzschke).

Linki zewnętrzne[edytuj]



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: WenDo z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.