Zderzak Łągiewki[edytuj]

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Zderzak Łągiewkiurządzenie wynalezione przez Lucjana Łągiewkę, które według niego minimalizuje skutki zderzeń. Ma ono zamieniać części energii kinetycznej obiektu na energię kinetyczną urządzenia EPAR (Energetyczny Przetwornik Akumulacyjno-Rozpraszający). Projekt EPAR wielokrotnie nagradzano, podjął on współpracę z kilkudziesięcioma organizacjami (w tym z Europejską Agencją Kosmiczną) i realizuje kilkanaście projektów z pomocą funduszy unijnych[1], posiada własne patenty[2][3]. Według wynalazcy zderzak zmniejsza przyspieszenie odczuwane przez pasażerów w chwili zderzenia[potrzebne źródło] co stoi w sprzeczności z podstawowymi prawami fizyki.

Nie powstało jeszcze żadne praktyczne urządzenie wykorzystujące EPAR, samo działanie urządzenia nie zostało potwierdzone w niezależny sposób.

Dokumentacja[edytuj]

Łągiewka opracował swój zderzak w latach 90. XX wieku[4]. Pierwsze dwie prace dotyczące zderzaka Łągiewka opublikował w roku 2000. W następnych latach wraz z Gumułą i Doruchem napisali jeszcze 7 innych artykułów (6 z nich w czasopismach): w Journal of Technical Physics (2007), Journal of KONES (2006), Przeglądzie Technicznym (2005), Przeglądzie Komunikacyjnym (2004), Czasopiśmie Technicznym MECHANIKA - KONMOT AUTOPROGRES (2004) oraz z okazji VI Sympozjum Naukowo-Technicznego, zorganizowanego przez Akademię Marynarki Wojennej i Wojskową Akademię Techniczną (2003)[5]. Żadne z tych czasopism nie jest recenzowane oraz nie znajduje się na liście filadelfijskiej czy liście czasopism punktowanych przez polskie Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego obejmującej 5200 pozycji.

Projekt EPAR[edytuj]

Autor wynalazku zainicjował powstanie Projektu EPAR, którego najważniejszym zadaniem jest rozwój koncepcji Energetycznego Przetwornika Akumulacyjno Rozproszeniowego (EPAR) i wprowadzenie go do powszechnego użytku. W ramach Projektu EPAR działają: Centrum Badawczo Rozwojowe EPAR, Fundacja Naukowa EPAR oraz Stowarzyszenie Naukowe EPAR. Współtwórcą EPAR jest Gumuła.

Projekt EPAR składa się z Konsorcjum Klastrowego Project EPAR (w jego skład wchodzą m.in. Fundacja Naukowa EPAR, Stowarzyszenie Naukowe EPAR i Centrum Badawczo Rozwojowe EPAR), spółek celowych EPAR i spółek międzynarodowych EPAR[6][7][8].

Trwają prace nad umieszczeniem rozwiązań Łągiewki w barierach drogowych. Testy grupy EPAR wykazały redukcję siły zderzenia o 50%-90%[9].

W 2011 roku Projekt EPAR wraz z Astri Polska podjęły z Europejską Agencją Kosmiczną współpracę dotyczącą wdrożenia technologii EPAR w przemyśle kosmicznym[10].

Wyróżnienia[11][edytuj]

  • 4-7 października 2011 r. - Targi Techniczne (Tekniska Mässan) oraz Wystawa Wynalazków w Sztokholmie: Tytuł najwybitniejszego osiągnięcia wynalazczego minionej dekady nadany przez Międzynarodową Federacji Organizacji Wynalazczych (IFIA); Srebrny medal przyznany przez Szwedzkie Towarzystwo Wynalazcze Szwedzkiej Królewskiej Akademii Nauk (SUF)
  • 6-10 kwietnia 2011 r. - Genewa, Inventions Geneva (39th International Exhibition of Inventions of Geneva): Złoty medal za barierę energochłonną EPAR; Nagroda specjalna Rosyjskiego Ministerstwa Edukacji I Nauki
  • 7 marca 2011 r. - Warszawa, Muzeum Narodowe NOT – Pałac Kultury i Nauki: Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego 'Za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze'[12]; Wyróżnienia Ministra Nauki i Szkolnictwa dla: Energetyczny przetwornik akumulacyjno-rozpraszający EPAR, Bufor kolejowy (AMPE), Zderzak samochodowy (MPEK), Obudowy górnicze (MTE), Bariera drogowa (MUAR)
  • 19 listopada 2010 r. - Medal Oficerski Królestwa Belgii dla Lucjana Łągiewki za zasługi w dziedzinie innowacji
  • 18-20 listopada 2010 r. Bruksela, Brussels Innova: EPAR Poland – złoty medal z wyróżnieniem za wynalazek EPAR; EPAR R&D GERMANY srebrny medal za metodę akumulowania i rozpraszania energii zastosowaną w transporcie
  • 7 września 2010 r. Kuwejt, IIFME The 3rd International Invention Fair of the Middle East 2010: Złoty medal za metodę akumulowania i rozpraszania energii; Złoty medal za zastosowanie EPARu w windach; Srebrny medal za hamulec dynamiczny[13]
  • 20-22 października 2010 r. Warszawa, IWIS (Międzynarodowa Wystawa Wynalazków i Innowacji 2010): Złoty medal z wyróżnieniem za wynalazek – Zderzak samochodowy – Mechaniczny Konwerter Energii Kinetycznej; Złoty medal – Bufor kolejowy; Srebrny medal – bariera zderzeniowa; Srebrny medal – obudowa górnicza
  • 8-11 czerwca 2010 r. Międzynarodowe Targi Poznańskie Targi Innowacje-Technologie-Maszyny: List intencyjny od Naczelnej Organizacji Technicznej
  • 21-25 kwietnia 2010 r. Inventions Geneva (38th International Exhibition of Inventions of Geneva): Złoty medal za wynalazek: „Zderzak Łągiewki”; GORODISSKY & PARTNERS Patent and Trademark Attorneys Ip Lawyers – Rosja; Special Honorific Merit Award – Portugalia; Medal of Ministry of Education, Science, Youth and Sports – Rumunia
  • Dyplom Ministerstwa Edukacji, Nauki, Młodzieży i Sportu Rumunii
  • Nagroda Legal Company “GORODISSKY & PARTNERS” z Rosji[14]
  • Special Honorific Merit Award, przyznany przez Republikę Portugalii
  • 9-11 września 2003 r. - Nagroda Targów Innowacji Gospodarczych i naukowych INTARG – Katowice 2003[15]

Krytyka wynalazku[edytuj]

Wynalazca sugeruje, że dzięki zderzakowi przyspieszenie odczuwane przez pasażerów w chwili zderzenia jest mniejsze niż przyspieszenie samochodu mierzone względem przeszkody. Oznaczałoby to, że zderzak w niewyjaśniony sposób znosi siłę bezwładności, co stałoby w sprzeczności ze znanymi prawami fizyki. Krytycy wynalazku wskazują, że opublikowana dokumentacja występowania tego zjawiska w zderzaku Łągiewki nie jest wiarygodna[16].

Linki zewnętrzne[edytuj]




Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Zderzak Łągiewki z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
Information icon4.svg W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Traffic lights 4 states 3.png Ten artykuł zawiera niewystarczająco uźródłowione informacje.