Zerwikaptur (miecz)[edytuj]
Zerwikaptur – fikcyjny miecz krzyżacki, którym walczył Longinus Podbipięta, jeden z bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza pt. Ogniem i mieczem.
Ten oręż był niezwykle wielki i ciężki, a przez to jego siła rażenia była znaczna. W bitwie pod Grunwaldem jeden z przodków Longinusa Podbipięty - Stowejko, jednym cięciem Zerwikaptura ściął głowy trzem Krzyżakom, którzy mieli w herbie kozie głowy; stąd się wzięła nazwa miecza oraz herb Zerwikaptur z trzema kozimi głowami. Longinus ślubował, że powtórzy wyczyn przodka. Udało mu się to w czasie obrony twierdzy Zbaraż. Podczas jednego z wielu szturmów, swoim mieczem ściął głowy trzem Tatarom naraz[1].
- Skocz do góry ↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. T. 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy (wersja on-line: wolnelektury.pl), 1974, s. 211.
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
Ten artykuł zawiera niewystarczająco uźródłowione informacje.
