Formuła 3i[edytuj]
Formuła "3i" i soczewka fenomenologiczna to podstawowe metody stosowane w fenomenologii zarządzania, zwanej także przez jej twórcę Bronisława Bombałę prakseologią fenomenologiczną. Formuła "3i" ma podwójne zastosowanie: w procesie dydaktycznym i w badaniu organizacji. Tworzą ją trzy pojęcia-metafory: interpretacja, inspiracja, iluminacja. Interpretacja jest swoistą odmianą metody hermeneutycznej i służy poprzez krytyczną analizę literatury przedmiotu do powiększenia zasobów wiedzy studenta. Inspiracja, która jest odmianą metody fenomenologicznej, poprzez pogłębione studium przypadku, służy do definiowania problemów (poszukiwania ich istoty), a przez to nabywania umiejętności diagnostycznych. Iluminacja (inwencja twórcza), która jest odmianą metody heurystycznej, pomaga w twórczym projektowaniu, tj. służy do wzmacnia wiary we własne możliwości i budowania kompetencji („student ekspert”).
Twórca metody podkreśla, że w procesie dydaktycznym należy wyróżnić dwa etapy: poznawczy i inwencyjny (twórczy). Pierwszy etap służy do zgłębienia wiedzy już istniejącej, drugi – wyzwala potencjał twórczy studenta. Metodą, która pozwala na połączenie obu i twórcze kreowanie rzeczywistości jest właśnie formuła „3i” Formuła „3i” może służyć do rozwijania inwencji twórczej nie tylko studentów, ale także pracowników w procesie ich upełnomocniania. Proces rozwoju będzie przebiegał w tym przypadku od interpretacji i inspiracji do iluminacji:
- interpretacja oznacza analizę różnych szkół, koncepcji, metod i technik zarządzania,
- inspiracja to studium przypadków (inspirować mogą także dzieła sztuki, przyroda),
- iluminacja to poszukiwanie własnej wizji organizacji z wykorzystaniem metod twórczego myślenia (meta-poznanie i techniki heurystyczne).
Zwierciadlanym odbiciem dydaktycznej formuły „3i” jest formuła „3i” w diagnozie i doskonaleniu organizacji. W tym przypadku opisuje trzy sposoby tworzenia i rozwoju organizacji:
- iluminacja opisuje proces tworzenia i rozwoju organizacji według autonomicznej wizji jego założyciela (np. wizja przedsiębiorstwa Tomasza Baty czy Ricardo Semlera),
- inspiracja oznacza proces tworzenia przedsiębiorstwa pod wpływem pewnych idei, poglądów, wzorów (np. servant leadership, która posiada inspirację religijną),
- interpretacja odzwierciedla najbardziej rozpowszechniony model zakładania i rozwoju organizacji, który opiera się na modnych i dominujących teoriach.
Bibliografia[edytuj]
- Bronisław Bombała, Phenomenology of Management - Didactic Aspects, Management and Business Administration.Central Europe (MBA.CE) 2012, nr 3.


