Janek Markiewicz
Janek Markiewicz | |
Antoni Pawlicki, odtwórca roli Janka Markiewicza | |
Pierwszy odcinek | Skok (1) |
Ostatni odcinek | Dwa dni do wolności (65) |
Grany przez | Antoni Pawlicki |
Informacje | |
Imię i nazwisko | Jan Markiewicz |
Specjalność | porucznik Wojska Polskiego |
Janek Markiewicz (ur. 1920 w Warszawie, zm. 1945 tamże) – postać fikcyjna, występująca w serialu Czas honoru, jeden z czterech głównych bohaterów serialu.
Urodził się w 1920 roku w Warszawie jako syn Jana i Róży[1]. Przed wojną był studentem architektury i żołnierzem rezerwy. Wraz z rodziną mieszkał na warszawskiej Pradze. W serialu pojawia się jako porucznik Wojska Polskiego w odc. 1 wiosną 1941 roku, gdy na terenie Anglii kończy się szkolenie pięcioosobowego oddziału Polaków, którzy następnie jako cichociemni mają zrzuceni do Polski[2]. Towarzyszą mu przełożony Czesław Konarski, jego synowie Władek Konarski i Michał Konarski oraz Bronek Woyciechowski[3].
Po przybyciu do Warszawy usiłuje odnaleźć swoją narzeczoną Lenę Sajkowską, jednak dowiaduje się, że została wysiedlona wraz z rodziną do getta[4]. W tym samym czasie rozpoczyna działalność konspiracyjną w komórce zajmującej się wytwarzaniem fałszywych dokumentów, która mieści się na tyłach zakładu zegarmistrzowskiego. Prywatnie zamieszkuje u stolarza Maciejewskiego, który wytwarza trumny[5]. Jednym z jego zadań jest wykonanie dokumentów zawierających Pieczęć Trzeciej Rzeszy. W czasie akcji jej powielania zmuszony sytuacją dokonuje zabójstwa Niemca Lieschke[6]. Współpracuje z nim Antek[7].
Równolegle podejmuje prywatne czynności ukierunkowane na odnalezienie Leny w getcie[8]. Korzystając z możliwości, jakie daje mu jego działalność konspiracyjna, wytwarza dla siebie fałszywe dokumenty, dostaje się do getta i spotyka się z Leną[9]. Od tegu czasu podejmuje próby wydostania ukochanej.
W rzeczywistości wojennej celem konspiracji podaje się jako Jan Markowski, Roman (u zegamistrza), Janek Kopytko, Marek Cholewicki (podczas pierwszej wizyty w getcie), Stanisław Krajewski (podczas wizyty w getcie jako rzekomo wykonujący tam szczepienia)[10].
W odc. 33 przypadkowo spotyka w Warszawie swojego młodszego brata, Staszka, co do którego dotąd (wobec braku wieści) miał pewność, że zginął na początku wojny[11]. Okazuje się, że podczas kampanii wrześniowej 1939 bombardowań nie przeżyli ich rodzice i siostra Hania, a Staszek jest obecnie współpracownikiem sowieckiego wywiadu na terenie okupowanej Polski. Janek nie potrafi pogodzić się z postępowaniem brata oraz faktem, że działają po dwóch przeciwnych stronach. Ostatecznie podczas konfrontacji i strzelaniny Staszek ginie postrzelony przypadkiem przez swojego przełożonego Sorokina[12].
W chwili zakończenia wojny przebywa na terenie Bawarii, skąd następnie powraca na teren Polski. Usiłuje odnaleźć żonę Lenę i syna Janka, którzy w tym czasie mieszkają wraz z funkcjonariuszem UB, Leonem Wasilewskim. Po wielu perturbacjach i próbach ich odzyskania, Janek Markiewicz uwalnia ich i jednocześnie ginie postrzelony przez Leona Wasilewskiego w 1945 roku (odc. 65 serialu[13]). Uśmiercenie postaci zasugerował twórcom serialu aktor odgrywający rolę, Antoni Pawlicki, który chciał zaznaczyć tragiczne losy cichociemnych po wojnie[14].
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 55: „Kartka na murze”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 1: „Skok”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 1: „Skok”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 3: „Przydział”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 4: „Przysięga”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 11: „Szanowny pan Gestapo”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 6: „Pawiak”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 7: „Wielkanoc'41".
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 7: „Wielkanoc'41".
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 39: „Wieczór w Edenie”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 33: „Bracia”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 38: „Przed sądem”.
- ↑ „Czas honoru”; odcinek 65: „Dwa dni do wolności”.
- ↑ http://www.fanklubcichociemni.pl/index.php/aktualnoci1/509-antek-pawlicki-wymyslil-smierc-janka.
Bibliografia[edytuj]
