Religia w Tuchowie

Z PrePedia
Skocz do: nawigacja, szukaj

Religia w Tuchowie.

Największą dominującą wspólnotą religijną w Tuchowie są wyznawcy kościoła rzymskokatolickiego, drugą grupą są Świadkowie Jehowy.

Kościół rzymskokatolicki[edytuj]

W 1105 Tuchów był posiadłością benedyktynów z Tyńca. Nad rzeką Białą, na wzgórzu Lipie, na miejscu pogańskiej gontyny, za sprawą księcia, a późniejszego króla polskiego Bolesława Chrobrego przed 1015 wzniesiono kościół ku czci Matki Bożej Wniebowziętej (dokument potwierdzający istnienie owej parafii pochodzi dopiero z 1321). W 1340 gród ten otrzymał herb: dwa skrzyżowane klucze z mieczem pośrodku, mitrą i literami: C.T.O.S.B., co oznacza Civitas Tuchoviensis Ordinis Sankti Benedicti, a to z kolei (Miasto Tuchów Zakonu Świętego Benedykta). W 1494 w czasie pożaru grodu miejscowy kościół spłonął. W XV w. zbudowano drugi kościół, do którego sprowadzono ok. 1620 namalowany przez Mistrza Ołtarza z Bodzentyna obraz Matki Bożej z inicjatywy ówczesnego proboszcza tuchowskiego o. Andrzeja Gołeckiego, który polecił umieścić w jego głównym ołtarzu określony jako łaskami słynący obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem „Tuchowskiej” – uznany w 1642 przez komisję biskupią jako cudowny. Proboszcz tuchowski S. Pielsz w 1640 rozpoczął budowę murowanej świątyni, a zainicjował ją Stanisław Pieniążek – wojewoda sieradzki. Po nim prace kontynuował Jerzy Gryf–Leśniowski. Głównym fundatorem był Adam Gliński – chorąży sandomierski, który zakończył budowę świątyni. Kilkanaście lat później podczaszy bracławski Remigiusz Grocholski oraz Jan Szaniawski, dożywotni dzierżawca Lubaszowej i Siedlisk ufundowali dwie stojące do dziś po obu stronach nawy kaplice: św. Barbary i Antoniego. W 1789 w pożarze miasta kościół spłonął. Kolejny kościół wybudowano w latach 1791-1794 za sprawą proboszcza tuchowskiego Odo Kontentowicza. Benedyktyni opiekowali się tutejszym sanktuarium jeszcze po kasacie zakonu przez zaborcę – cesarza Józefa I w 1787. Po śmierci ostatniego z nich w 1820 miejsce ich na dwadzieścia cztery lata zajęli jezuici. Od 2 października 1893 znajduje się tu klasztor ojców redemptorystów oraz sanktuarium maryjne z cudownym obrazem. W 2008 biskup tarnowski Wiktor Skworc wydał specjalny komunikat odczytywany w kościołach diecezji zakazujący udziału wiernym wyznania rzymskokatolickiego w praktykach religijnych prowadzonych przez Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X w kaplicy w Tuchowie[1]. Miasto za sprawą redemptorystów stało się najsłynniejszym miejscem pielgrzymkowym diecezji tarnowskiej. Co roku podczas trwającego od 1 do 9 lipca Wielkiego Odpustu do Tuchowa przybywa ok. 100 000 wiernych.

  • (Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wraz z klasztorem i Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów. Ten murowany barokowy kościół przyklasztorny (od 1951 parafialny) w Tuchowie, sanktuarium maryjne i miejsce pielgrzymkowe diecezji tarnowskiej, od 2010 bazylika mniejsza. Obok kościoła znajdują się zabudowania klasztoru zgromadzenia redemptorystów, którzy opiekują się tym sanktuarium, wybudowane w końcu XIX w. Przy klasztorze i sanktuarium od 1975 znajduje się Muzeum Misyjne Redemptorystów, eksponujące przedmioty codziennego użytku, pochodzące z krajów misyjnych, w których pracują polscy redemptoryści, przede wszystkim z Ameryki Południowej. Ponadto w latach 1993-1994 powstało Muzeum Sanktuaryjne, gromadzące eksponaty związane z kultem Matki Bożej Tuchowskiej i tuchowskim sanktuarium. W 1997, z okazji 60. rocznicy założenia Koła Pszczelarzy w Tuchowie, otwarto przy klasztorze Muzeum Etnograficzne, przechowujące dawny sprzęt pasieczny, narzędzia gospodarcze i przedmioty codziennego użytku pochodzące z Tuchowa i okolicznych miejscowości oraz militaria z pól bitewnych I wojny światowej. W pomieszczeniu Muzeum Misyjnego zainstalowana jest również ruchoma szopka bożonarodzeniowa, skonstruowana w latach 1974-1975.
  • Kościół św. Jakuba należący do księży diecezjalnych). Został zbudowany w latach 1791-1794, na miejscu dwóch wcześniejszych świątyń o tym samym wezwaniu, pierwszej, drewnianej z 1458 i kolejnej, murowanej, pochodzącej z I. poł. XVII w.. Obecny kościół powstał dzięki fundacji benedyktynów z opactwa w Tyńcu. Konsekrowany w 1797. Parafia św. Jakuba w Tuchowie. Najstarsza parafia w mieście. Erygowana w 1458. Oprócz miasta obejmuje wsie: Meszna Opacka i Dąbrówka Tuchowska.
  • Klasztor sióstr józefitek, które prowadzą też przedszkole i hospicjum dla ludzi starszych i chorych.
  • Dróżki różańcowe przy sanktuarium ojców redemptorystów.

Świadkowie Jehowy[edytuj]

Miejscowi głosiciele należą do zboru Tuchów, w 2010 otwarto nową Salę Królestwa w Rzepienniku Marciszewskim[2].

Dawne wyznania[edytuj]

  1. Lefebryści w Tuchowie
  2. Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 14 stycznia 2017.



Źródło: Ten artykuł bazuje na treści artykułu: Religia w Tuchowie z Wikipedii; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: licencja CC-BY-SA 3.0 oraz GNU FDL
  W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.