Religia w Tuchowie
Religia w Tuchowie.
Największą dominującą wspólnotą religijną w Tuchowie są wyznawcy kościoła rzymskokatolickiego, drugą grupą są Świadkowie Jehowy.
Kościół rzymskokatolicki[edytuj]
W 1105 Tuchów był posiadłością benedyktynów z Tyńca. Nad rzeką Białą, na wzgórzu Lipie, na miejscu pogańskiej gontyny, za sprawą księcia, a późniejszego króla polskiego Bolesława Chrobrego przed 1015 wzniesiono kościół ku czci Matki Bożej Wniebowziętej (dokument potwierdzający istnienie owej parafii pochodzi dopiero z 1321). W 1340 gród ten otrzymał herb: dwa skrzyżowane klucze z mieczem pośrodku, mitrą i literami: C.T.O.S.B., co oznacza Civitas Tuchoviensis Ordinis Sankti Benedicti, a to z kolei (Miasto Tuchów Zakonu Świętego Benedykta). W 1494 w czasie pożaru grodu miejscowy kościół spłonął. W XV w. zbudowano drugi kościół, do którego sprowadzono ok. 1620 namalowany przez Mistrza Ołtarza z Bodzentyna obraz Matki Bożej z inicjatywy ówczesnego proboszcza tuchowskiego o. Andrzeja Gołeckiego, który polecił umieścić w jego głównym ołtarzu określony jako łaskami słynący obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem „Tuchowskiej” – uznany w 1642 przez komisję biskupią jako cudowny. Proboszcz tuchowski S. Pielsz w 1640 rozpoczął budowę murowanej świątyni, a zainicjował ją Stanisław Pieniążek – wojewoda sieradzki. Po nim prace kontynuował Jerzy Gryf–Leśniowski. Głównym fundatorem był Adam Gliński – chorąży sandomierski, który zakończył budowę świątyni. Kilkanaście lat później podczaszy bracławski Remigiusz Grocholski oraz Jan Szaniawski, dożywotni dzierżawca Lubaszowej i Siedlisk ufundowali dwie stojące do dziś po obu stronach nawy kaplice: św. Barbary i Antoniego. W 1789 w pożarze miasta kościół spłonął. Kolejny kościół wybudowano w latach 1791-1794 za sprawą proboszcza tuchowskiego Odo Kontentowicza. Benedyktyni opiekowali się tutejszym sanktuarium jeszcze po kasacie zakonu przez zaborcę – cesarza Józefa I w 1787. Po śmierci ostatniego z nich w 1820 miejsce ich na dwadzieścia cztery lata zajęli jezuici. Od 2 października 1893 znajduje się tu klasztor ojców redemptorystów oraz sanktuarium maryjne z cudownym obrazem. W 2008 biskup tarnowski Wiktor Skworc wydał specjalny komunikat odczytywany w kościołach diecezji zakazujący udziału wiernym wyznania rzymskokatolickiego w praktykach religijnych prowadzonych przez Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X w kaplicy w Tuchowie[1]. Miasto za sprawą redemptorystów stało się najsłynniejszym miejscem pielgrzymkowym diecezji tarnowskiej. Co roku podczas trwającego od 1 do 9 lipca Wielkiego Odpustu do Tuchowa przybywa ok. 100 000 wiernych.
- (Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wraz z klasztorem i Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów. Ten murowany barokowy kościół przyklasztorny (od 1951 parafialny) w Tuchowie, sanktuarium maryjne i miejsce pielgrzymkowe diecezji tarnowskiej, od 2010 bazylika mniejsza. Obok kościoła znajdują się zabudowania klasztoru zgromadzenia redemptorystów, którzy opiekują się tym sanktuarium, wybudowane w końcu XIX w. Przy klasztorze i sanktuarium od 1975 znajduje się Muzeum Misyjne Redemptorystów, eksponujące przedmioty codziennego użytku, pochodzące z krajów misyjnych, w których pracują polscy redemptoryści, przede wszystkim z Ameryki Południowej. Ponadto w latach 1993-1994 powstało Muzeum Sanktuaryjne, gromadzące eksponaty związane z kultem Matki Bożej Tuchowskiej i tuchowskim sanktuarium. W 1997, z okazji 60. rocznicy założenia Koła Pszczelarzy w Tuchowie, otwarto przy klasztorze Muzeum Etnograficzne, przechowujące dawny sprzęt pasieczny, narzędzia gospodarcze i przedmioty codziennego użytku pochodzące z Tuchowa i okolicznych miejscowości oraz militaria z pól bitewnych I wojny światowej. W pomieszczeniu Muzeum Misyjnego zainstalowana jest również ruchoma szopka bożonarodzeniowa, skonstruowana w latach 1974-1975.
- Kościół św. Jakuba należący do księży diecezjalnych). Został zbudowany w latach 1791-1794, na miejscu dwóch wcześniejszych świątyń o tym samym wezwaniu, pierwszej, drewnianej z 1458 i kolejnej, murowanej, pochodzącej z I. poł. XVII w.. Obecny kościół powstał dzięki fundacji benedyktynów z opactwa w Tyńcu. Konsekrowany w 1797. Parafia św. Jakuba w Tuchowie. Najstarsza parafia w mieście. Erygowana w 1458. Oprócz miasta obejmuje wsie: Meszna Opacka i Dąbrówka Tuchowska.
- Klasztor sióstr służebniczek wraz z ochronką dla dzieci.
- Klasztor sióstr józefitek, które prowadzą też przedszkole i hospicjum dla ludzi starszych i chorych.
- Dróżki różańcowe przy sanktuarium ojców redemptorystów.
- Cmentarz należący do Sanktuarium Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wraz z cmentarzem wojennym na wzgórzu Furmaniec.
- Cmentarz należący do Kościoła św. Jakuba.
- Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X posługujące w kaplicy pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (Rynek 6)
Świadkowie Jehowy[edytuj]
Miejscowi głosiciele należą do zboru Tuchów, w 2010 otwarto nową Salę Królestwa w Rzepienniku Marciszewskim[2].
Dawne wyznania[edytuj]
- ↑ Lefebryści w Tuchowie
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów (www.jw.org) z 14 stycznia 2017.
| ||||||||||
W Wikipedii odbyła się dyskusja nad usunięciem tego artykułu, zobacz ją.
